Yakışıklı Patronum

3. Bölüm

  merhaba arkadaşlar. Hikaye daha yeni başliyor ve diğer bölümlerde sizleri çok güzel şeyler bekliyo. İyi Okumalarr..

     Hala ne yapacağımı bilmiyordum. Telefonum da evde kalmıştı ve teyzemi

   de arayamıyordum.

Belki haberlerde vardır umuduyla televizyonu açmaya gittim ama burası benim evim değildi. Beni kurtaran adam

-  adını hala bilmiyorum- odasına çıkmıştı.

    Televizyonu açmak için izin alsam iyi olur diye düşünüp odasına çıktım. Kapıyı çaldım ve içeri girdim. Yatakta uzaniyordu ve şuan gerçekten çok tatlı görünüyordu.

  - " Pardon , rahatsız ediyorum ama acaba televizyonu açabilir miyim ?" diye sordum.

  -" Aç. " dedi hiç yüzüme bile bakmadan. Ben de teşekkür edip tv yi açtım.

    Haber kanallarına bakmaya başladım ve evet işte buldum. Haberi heyecanla dinlerken " alt katta yaşayan yaşlı kadın

   yangında hayatını kaybetti. " denildi.

Ne? Hayır bu olamaz. Ailemden sonra onu da kaybedemezdim. Gözyaşlarım akmaya başlamıştı. Ve kendimi

    tutmayarak bağırarak ağlamaya başladım.

      O da hemen koşa koşa aşağıya indi ve meraklı gözlerle bana bakmaya başladı.

-" Teyzem ölmüş. Ailem yok ve akrabalarımdan sadece o kalmıştı. Ama artık o da yok. Evim de yandı. Ne yapacagım benn ? " diyip ağlamaya devam ettim.

...

   Cenaze felan derken 3 gün geçmişti. Üç gündür adını bile bilmediğim bu çocuğun evinde kaliyordum.

   Sabah saat 9u gösteriyordu. Asagiya indim ve onu mutfakta kahvaltı hazirlarken buldum.

    

-" Imm , üç gündür burda kalıyorum ve hala adını bilmiyorum. " dedim sırıtarak.

- " Benim adım Ayaz. " dedi her zamanki

   sert sesiyle.

-" Ben de Duru. " dedim gülümseyerek.

-" Ben 19 yaşındayım. Ya sen? " diye sordum. Artık onu tanimak istiyordum.

-"21 " dedi sözü kısa tutarak.

  -" Şeyy. Bana anlaşma yaparak burda kalabileceğimi söylemiştin. Nasıl bir anlaşma bu?" diye sordum.

-" Salona geç ben geliyorum. " dedi.

  Geçtim ve çiftli koltuklardan birine oturdum. Yaklaşik 2 dakika sonra o da geldi ve çaprazimdaki tekli koltuğa oturup konuşmaya başladı.

-" Sanırım iş arıyorsun." dedi.   Şaşırmıştım. Bunu nerden biliyordu?

-" Evet ama bunu sen nerden biliyorsun acaba?" diye sordum.

-" Bunun önemi yok. Burda çalışıcaksın. Evin işini yapıcaksın ve yemek hazırlicaksin. " dedi.

   İlk başta biraz durakladım. Ve çaresiz bir şekilde kabul ettim.

  -" Peki. Bana uyar. Sadece bunu mu istiyorsun ?" diye sordum.

  -" Hayır." dedi. " Benim dediklerimi yapıcaksın ve bana asla karşı gelmeyeceksin. " dedi sert bir şekilde.

    Ne yani? Onun her dediğini yapmamı mı istiyo benden??

   - "Ben sinirli biriyimdir.  Genelde bana

   yaklaşmak istemezler. Sen de istemeyeceksin eminim ama artık hiçbiryere gidemezsin.                          Kaçmaya çalışma.

   Seni  her yerde bulurum. Artık benimsin ve bu evde benim kurallarımla yaşayacaksın" dedi.

     Şimdi gerçekten korkmuştum.  Beni gerçekten korkutuyordu. Aman tanrım nasıl birine çakmıştım ben böyle??

...