14 yaşında başladı her şey. O zamanlar daha çok masum , çocuksu duygularımız , sevgilerimiz ön plandaydı. Çok masumduk ve öyle kalmayı herkeste isterdi. Maalesef ki bizi bulmak istedikleri gibi bırakmadılar hiç.
~~~
Bir gün servisteydik , servisçimiz Osman Bey'e bugün okulda başımdan geçenleri anlatıyordum. Arkamda ise ileride seveceğimi bilmediğim adam oturuyor.
Herneyse öğretmenimiz bir performans ödevi vermişti bende performans ödevimi flash disk üzerinden hazırlamıştım.
Öğretmene vermiştim ödevi yüklediğim flash diski. Sonra geri alamamıştım. O flash disk'imin içinde manevi değeri yüksek olan fotoğraflarımın üzüntüsünü yaşayarak bunu anlatıyordum servisçi Osman Bey'e.
Sohbete arkadan atılarak, sevdiğim adam dahil oldu.
O öğretmen ise O'nun sınıf rehber öğretmeniydi.
Bilmiyordum.
Kadere bak!
rehber öğretmenleri olduğunu söyleyerek:
-"Numaranı ver , akşam sana Deniz hocanın numarasını atayım." dedi.
O zaman neden vermedim bilmiyorum ama
-"Hayır sen bugün al numarayı yarın bana getirirsin."
demiştim.
Sonrasında aşık olacağım 3 yıl boyunca da bekleyeceğim aklımın ucundan bile geçmezdi o zamanlar. Nerden bilebilirdim?
Ben aşık olunca , O'na bir şekilde numaramı verdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
H'İÇİMSİN
ChickLitYakıyor yüreğini , savuruyor kenarlara bir ateşten kopan kıvılcım misali. Yanıyorsun Yandığınla kalıyorsun. Bu ne çaresiz bir hastalık.? Takılı kalıyorsun birisine , birisine adıyorsun kendini... Sadece birisi seni yok edebiliyor ve sadece birisi...
