...

13 1 0
                                    


Evet bir gün yine her zaman ki gibi aradım gece saat 10-11 sularında. Konuşacaktım ki ağabeyi gördüğü 2 arkadaşı onlardaydı o gün. Memleketlim ikisi de ve bende  tanıyorum...
Aradım ve yine hep sustum sessizliğimden rahatsız olacaklardı ki telefonu alıp konuşmalarına rağmen konuşmamakta kararlıydım. Telefonu masanın üstüne koyup artık kendi aralarında sohbet etmeye başladılar... Ben de onları dinliyorum.

Bu memleketlim dediğim kişilerden birisi , bir ağabeyi telefonu eline alarak:

"Olum bu kız hâlâ kapatmamış telefonu. bu kız harbi seviyor seni. Karşına çıksa kabul etmesen öldürürüm seni"
falan diyor.

Benle konuşmaya başladı ağabeyi. Ne derse , ne söylerse konuşmuyorum , cevaplamıyorum.

En son bana bu ağabeyi kız arkadaşıyla tanışma hikayesini anlattı. Aşkları daim olsun. sevdiği , sevgilisi olan kızla hemen hemen benim hikayeme benzer gibi tanışmışlar...

İnanılmaz bir umut, bir ihtimal doğdu yüreğime...

"Tamam"dedim.

"olur"dedim.

"Neden olmasın?"

Saat 4.00'de kadar bu ağabeyiyle konuştum ve beni kendimi açıklamaya ikna etti. Çünkü sevdiğim adam ona benim hakkımda şuan ki mükemmel düşüncelerini anlatmış. Saat 4.00'te ben kendimi açıklama kararına vardım ağabeyi sayesinde. İlk ona kim olduğumu söyledim. 
"Ağabey ben seni tanıyorum ve benim bugüne kadar O'na söylediğim her şey yalan" dedim.

Sevdiğim adama O'nla aynı şehirde yaşadığımı , ama okulumu şehir dışında bir lise ismi verip orda okuduğumu , kurguladığım sahte kimliğin de yalan olduğunu söylemiştim ve her şeyi biliyordu artık.
Devam ettim konuşmaya

" Ben onunla aynı okulda da okudum" dedim.

"Hani bir dönem bizim memleketteydi." dedim.

Böyle dememle ,
Anladı benim olduğumu. Sevdiğim adam bahsetmiş belli ki.

"Ben Gizem" dedim.

Birden sesinde düşüklük oldu. Oda imkânsız olduğunu biliyordu. Çünkü sevdiğim adamın bana bitmek bilmeyen bir nefreti vardı.

"Evet , biliyorum."dedi.

Söz aldım söylemeyecekti kim olduğumu. Ki söylememişti.
Benim söylememi bekleyecekti.

Rahat uyumamı , yardımcı olacağını söyleyerek öylece kapattık telefonu. Sonraki gün , bu ağabey döndü oradan.

Bana yazdı instagram'dan , konuştuk. sağolsun çok yardımı da dokundu.
Bana sevdiğim adamla olan mesajlarının ekran görüntülerini yolluyor.

Ama ne ekran görüntüleri!

Hakkımda henüz bir şey bilmeden , mükemmel bir insan gibi bakıyormuş bana.

Onlarla kalsaydım dünyanın belki de en mutlu insanı olacaktım. Ne yazık ki kalamadım.







H'İÇİMSİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin