MALANDING PAGIBIG

Landi #7

Someone's POV

Its been a year since I left here. And now Im finally back. Back to my home town.

"Finally! Hello Philippines!" bungad ko sa airport. Im so happy na nakabalik agad ako galing America.

Nakakabaog kaya sa America. Kundi lang dahil sa family e di naman ako aalis eh.

Pero nakakairita wala man lang nagsundo saakin. Di man lang nila ako namiss. Haha pero tanga ko din wala naman may alam na uuwi ako e. Hays. Makauwi na nga lang.

Tumawag na ako ng taxi, at sumakay na.

Kinuha ko ang phone ko. Or should I say ang lumang phone ko. Na bigay pa niya SAAKIN.

Dahil nasa Pinas na ako for sure gagana na ito. Tiningnan ko ang contact ko. Oo contact lang w/o S.

Kasi literal na isa lang ang naka save duon. At ayun ang number nya.

Dinial ko yun gamit ang isa kong phone.

[hello..]

"..." ako Hindi ako nakapagsalita. Ayun pa din number nya? Di pa pala sya nagpapalit. Pero natutuwa ako. Narinig ko din ang boses nya.

["Hmmm... Kung nantritrip ka pwede wag ako.] sabi nya. Hahaha masungit pa din pala sya. Nothing change.

"....." ayokong magsalita ang gusto ko lang marinig ang boses nya.

Narinig ko na lang ang dial tone, nabadtrip ata saakin. Hahaha. Natawa na lang ako.

Siguro kung malaman nya na ako yun, magagalit ng sobra yun. Dahil iniwan ko sya ng walang paalam eh. Walang pasabi. Umalis agad-agad.

Gusto ko sanang sabihin sa kanya pero di na pwede dahil pinaalis ako agad-agad. Gusto kong magpaliwanag sa kanya. Sana tanggapin nya ang paghingi ko na sorry kung magkita man kami.

May nareceived akong text..

Sender: Mama

Asan ka na? Nandito na si Abigail. Hinihintay ka. Dalian mo.

--

Alam pala nila ang paguwi ko, sinabi pa kay Abigail. Seryoso talaga sila sa ganto nila.

xxx

Nandito ako sa park, di ako umuwi muna. Bahala sila. Wala pa ako sa mood makita sila. Mas okay na ako dito, ang tambayan namin, kung saan kami nagde-date. Napatawa ako sa mga memories namin. Date kuno. Hahaha dito kami didiretso pag nag cu-cutting. Hahahaha, pero nawala ang tawa ko dahil naalala ko nung nakita ko syang umiiyak nung iniwan ko sya. Anniversary namin yun yung iniwan ko sya. Nakakairita nasakto pa.

Napapikit na lang ako, sinasamsam ang malamig na hangin, napadilat ako muli, ang ganda ng kadiliman ng langit. Nakakagaan ng feeling.

Gabing-gabi na pala. Nakakatamad pang umuwi.

"Ralph!!!"

Napalingon ako sa tumawag saakin.

"Abigail what are you doing here?"

"Sinusundo ka. Get up. And where going home." sabi ni Abigail.

Mukha syang nagmamadali, at gusot ang damit.

"Bat ganyan itsura mo?" tanong ko sa kanya habang tumatayo ako

"May nakabangga kasi ako kanina, sa kamamadali ko." sagot nya. Habang inaayos ang gamit nya. "Shit!" biglang sabi nya nung parang may hinahanap sya sa bag nya.

"Oh bakit? May nawala ba?" tanong ko sa kanya. Still looking at her.

"Yung....Singsing...wala dito." sabi nya.