Freakish- Shawn Mendes (voltooid)

7

Ik geef Macy wat water. Nash zit naast haar. Hij probeert haar stil te krijgen. Ik ga naast Jack staan. 'Fijn.' Mompelt hij. Ik kijk hem vragend aan. 'Dit kan er ook nog wel bij.' Hij kijkt naar buiten. Ik kijk hem aan. Waarom maakt hij zijn verhaal niet af. 'Kijk dan.' Zegt hij zacht. Hij draait mijn hoofd om. Nu kijk ik ook naar het raam. De freaks komen lopen nu wel heel dichtbij. Soms kijken ze even naar binnen. 'Wat moeten we nu doen?' Vraag ik zacht. 'Ik zeg, we dumpen haar.' Anna komt voor ons staan. 'Wat? Nee!' Roep ik. Iedereen kijkt nu naar ons.

'Door haar zijn we in gevaar.' Mijn ogen zijn groot. Ze doet belachelijk. 'We waren al in gevaar An! Waarom doe je zo?' Ze komt dichter naar mij toe. 'Zie je het eten?' Ze wijst naar het eten. 'Als een persoon dood is, kunnen we langer leven.' Fluistert ze in mijn oor. 'Oké, nu is het genoeg!' Shawn duwt Anna van mij weg. Ik kijk met grote ogen naar het eten. Het is niet heel veel. Misschien is het toch- 'Je bent er serieus niet over aan het nadenken!' Nash komt voor me staan. Nash ziet er woedend uit. Dit gaat niet goed komen. 'Ben je gek in je hoofd, Kira? Nee, dat gaan we niet doen! Ze blijft hier. We geven haar niet aan de freaks als een cadeautje!' 

Macy begint te huilen. Ik zucht. 'Zie je wat je doet? Dit komt allemaal door jou!' Nash gaat naast haar zitten en slaat een arm om haar heen. 'Wat ben jij een loser zeg!' Roep ik. Shawn wil me vast pakken, maar ik sla zijn handen weg. 'Waar is de fucking oude Nash gebleven. Mijn beste vriend? Nu kies je haar over mij? Waar ben je?' Ik kijk hem woest aan. 'Die oude Nash is dood. Hij is gestorven toen hij Hayes zag.' Ik lach sarcastisch. 'Laat maar zitten man. Maar als die freaks naar haar komen, help ik haar niet.' Ik pak mijn geweer en ik loop de deur uit. Klaar ben ik met deze bullshit. 

*

Ik ga naar mijn kluisje. Ik moet de andere kogels halen voordat iemand anders het doet. Ik graai door de inhoud heen. Een paar schoolboeken, heb ik niet nodig. Kauwgom? Ja, is wel handig. Ik stop er eentje in mijn mond. Ik zucht, als ik de verfrissende smaak in mijn mond heb. Zo lekker. Ik zie ook mijn tasje met make-up. Ik neem hem mee. Ik moet straks toch naar de wc, kan ik meteen mijn make-up even weer doen. Ik kijk veder, maar ik vind niks. Ik kijk naar het kluisje die links van me staat. Misschien zit daar wel iets leuks in?

Ik toets de code in. Het is één van de nerds van de school. Zijn code is heel makkelijk. 3369. Meteen gaat hij open. Mijn mond valt open. Zo, die heeft veel spullen van het geschiedenis en scheikunde lokaal gepakt. Ik rommel een beetje door zijn spullen. Ik houd een flesje aftershave omhoog. Ik ruik eraan, meteen trek ik mijn neus op. Geen wonder dat er nooit meisje rond hem hangen. Ik zoek veder. Brood, water, een boek over elementen, en dan vind ik iets heel raars. Een gasmasker. Ik houd het omhoog, hij lijkt bruikbaar. Ik besluit hem me te nemen. 

Voordat ik weg ga besluit ik ook nog het kluisje links van mij door zoeken. Dat kluisje was van Yara, een van de aardigste mensen van deze school. Zou ze het erg vinden als ik even een paar dingetjes uit haar kluis pak? Vast niet. Haar code is nog makkelijker. Ze heeft namelijk dezelfde code als ik het heb. 9314. Haar kluis is duidelijk een stuk schoner. Het eerste wat ik zie is een reep chocolade. Er zijn nog een paar stukjes over. Snel prop ik ze in mijn make-up tas. Ik wil ze dus echt niet delen met de andere. Ik zie ook een sjaal en parfum liggen. Ook handig. Ook zie ik een pasje liggen. Nieuwsgierig pak ik hem op. Toegang op de voorraden van Scheikunde en Natuurkunde. Ik glimlach. Wat houden deze kinderen ooit verborgen? Ik pak alle spullen en ik loop terug. 

*

Als ik door de deur heen kijk zie ik dat ze heel gezellig hebben. Macy en Nash zijn gezellig aan het praten, Shawn en Aaliyah zijn aan het dansen op de zachte muziek die aan staat, en Jack en Anna staan in een hoekje te zoenen. Iets in mij breekt. Ze hebben allemaal iemand, maar ik niet. Ik besluit om nog niet naar binnen te gaan. Ik loop de wc's in. Ik draai de deur op slot als ik heb gecheckt of er geen freaks zijn. 

Ik kijk naar mezelf in de spiegel. De bruine ogen van mij kijken me dof aan. Al snel zie ik een traan naar beneden glijden. Fuck, ik mag niet emotineel zijn. Dat is zwak. Ik moet doen alsof dit helemaal niks is. Alsof dit mij helemaal niet boeit. Ik ga op de wc zitten. Ik kijk naar de teksten en tekeningen op de muur. 'Kira is lelijk.' 'Kira is een hoer.' 'Ga niet met Kira om.'  Ik heb dit nog nooit gezien. Ik ga met mijn hand over de letters heen. Hoe kan ik dit nog nooit gezien hebben? Ik wist dat ik niet zo geliefd was hier. Maar dat heb ik nog nooit mee gemaakt. Snel veeg ik een paar tranen weg. Hier mag het, niemand ziet je. Ik begin stil te huilen. Mag dan helemaal niemand mij. Ben ik iedereen kwijt?