Freakish- Shawn Mendes (voltooid)

11

Aaliyah is de eerste die we zien. Ze staat bij het raam te kijken. Ze kijkt heel blij. 'Kijk! Ze komen ons halen! We zijn gered.' Shawn doet meteen zijn hand voor haar mond. 'Ze zijn slecht. Ze komen ons vermoorden.' Ik loop de leraarskamer binnen. Het ziet er niet uit. De bank waar Macy lag is weg gehaald en ze zijn bezig om alles schoon te maken.

'We moeten gaan.' Ik ben een beetje buiten adem. Nash ziet de angst in mijn ogen en staat meteen op. 'Wat is er aan de hand?' Anna gooit de handdoek op een stoel. 'We moeten gaan voordat ze komen.' Anna kijkt me nog steeds niet begrijpend aan. 'Kom!' Ze rennen allebei achter mij aan. Ik zie Shawn in de verte staan. 'Scheikunde lokaal!' Zegt hij. Daarna rent hij weg. Op naar veiligheid.

Ik ben als eerste bij het scheikunde lokaal. Aaliyah en Anna volgen snel erna. 'Wat is er aan de hand? Ze komen ons redden toch? Jack?' Anna rent naar Jack toe, die haar stevig knuffelt. Ik glimlach. Snel loop ik naar het raam. Iemand heeft de deur open gekregen. We hebben hem niet goed op slot gedaan. 'Ze zijn binnen.' Ik trek Aaliyah mee naar één van de omgevallen tafels. Ik ga samen met haar erachter zitten. Shawn komt er ook bij. 'Jack, Anna, naar de andere.' Ik wijs naar de andere tafel. Ze gaan er achter zitten.

Het is muisstil. Niemand durft een geluid te maken. 'Ik doe deze gang!' Hoor ik vaag op de beneden verdieping. Wij zijn zo dood, als ze ons vinden. Jack heeft waarschijnlijk iets te veel tegen deze mensen gezegd. 'Hoeveel zijn er?' Hoor ik een diepe mannen stem vragen. 'Vijf, met Jack erbij.' Fijn, hij heeft ook zijn naam gezegd. Ik zucht onhoorbaar. Aaliyah knijpt Shawn bijna fijn. Ik zit niet lekker, maar als ik mezelf nu verplaatst, hoort iemand mij wel.

'Ik check dit lokaal.' Klinkt het akelig dichtbij. De deur gaat open. Ik houd mijn adem in. We zijn er zo geweest nu. Ik kijk naar links waar ik Shawn zie. Hij geeft mij een bemoedigend glimlachje. Ik glimlach terug. Aaliyah houdt Shawn vast, en ze knijpt haar ogen dicht. Ik pak haar arm. Ik moet iets vasthouden, anders ga ik geluid maken. 

Boven me zie ik een licht van een zaklamp verschijnen. Ik knijp mijn ogen nu ook dicht. Ik wil niet met hun mee. Ik vertrouw ze niet. Waarom ging Jack anders terug. Ik voel hoe ze dichter bij komt. Haar hakken tikken over de koude vloer. We zijn er geweest, dit is onze laatste stukje vrijheid. Het is klaar.

'Stop!' Jack komt omhoog van zijn schuilplek. Mijn ogen gaan weer open. Wat is Jack aan het doen? Ik kijk Shawn aan, die zijn vinger op zijn lippen legt. Ik moet stil zijn. 'Waar zijn je vrienden?' Ik hoor een pistool klikken. De vrouw laadt hem. Ik zie hoe Anna aan het trillen is. 'Waar zijn je vrienden?' Mijn adem stokt. Ze weten het. Ze weten dat we hier zitten. Shawn knijpt zijn ogen dicht.

'Dat weet ik niet!' Jack klinkt wanhopig. Ik weet niet zeker of dat heel overtuigend klinkt voor die vrouw. 'Kom mee, ik heb een andere manier.' Ik hoor hoe ze haar pistool weg doet en Jack meeneemt. Ik deur valt met een harde klap dicht. 

Ik laat een zucht horen. Dit was het engste wat ik ooit heb meegemaakt. Het lijkt net alsof ik in een horror film zit. Anna staat op. 'We moeten iets doen.' Ze haalt haar neus op. 'Nee! Dan verraden we onszelf. Jack komt hier wel uit!' Aaliyah gaat voor de deur staan. 'Oh, en jij gaat mij tegen houden?' Anna gaat voor Aaliyah staan. Ik zie hoe ze slikt. 'Anna.' Zucht ik. Ze draait zich om. 'Wat?' Snauwt ze. 'Stop, we kunnen niks doen.' Ik probeer zacht te praten. Wie weet kunnen ze ons horen.

Anna zucht en ze ploft op een stoel neer. 'Wat nu?' Ze slaat haar armen over elkaar. 'We wachten totdat Jack ons kan op halen.' Ik ga op de grond zitten. Aaliyah doet de deur op slot. Ze gaat tegen de deur zitten. Het is stil. We wachten allemaal op een teken van Jack dat het veilig is. Of hij is dood. Nee, zo ga ik niet denken. 

'Zo.'Ik schrik op van een stem. Het komt van de luidspreker. 'Als jullie mij horen, jullie tieners. Goed. Zo niet, dan is het alleen in het nadeel van Jack.' Ik kijk Shawn aan, die kijkt naar de luidspreker. 'Dus Jack, waar zijn die vrienden van je?' Ik hoor Jack luid adem halen. 'Geen idee. Dat heb ik je al honderd keer gezegd!' Gromt Jack door de luidspreker. Ik hoor Anna huilen. Dat zo ik ook doen als het Shawn was geweest. 'Je hebt nog een kans. Waar zijn je vrienden?' Ik hoor iets tikken, maar het klinkt niet als een geweer. 'Ik heb geen idee! Ik was toch alleen toen jij me vond! Fuck!' Ik hoor hem kermen van de pijn. Ik kijk naar beneden. Ik wil niet weten wat ze heeft gedaan.

'Waar zijn je vrienden!' Gilt die vrouw nu. 'Ik heb geen idee, begrijp me dan!' Ik hoor Jack huilen. Waarschijnlijk van de pijn. 'We moeten wat doen.' Anna staat op, maar Shawn houdt haar tegen. 'Shawn! Ze doet hem pijn!' Anna huilt nu harder. 'Ik weet het. Rustig maar.' Wow, hij is echt goed in troosten. Niet dus. 'Shawn, je zou hetzelfde doen als Kira daar zat. Hij is mijn vriendje, Shawn. Alsjeblieft.' Shawn kijkt haar dodelijk aan. Anna knijpt haar ogen dicht, als of ze iets verkeerd heeft gezegd. 'damn.' mompelt ze. Ik besluit het om te negeren, er zijn nu belangrijke dingen.

Er komt geschreeuw uit de luidspreker. 'Je kan nu niks meer. We gaan. Succes in hel.' De deur klapt dicht. Anna wil naar de deur rennen, maar Shawn houdt haar tegen. 'Ze kunnen er nog zijn, Anna. Het kan een val zijn.' Ik hoor alleen het stevige gekerm van Jack. 'Nee.' Hoor ik zacht. Anna kijkt naar beneden. Shawn had dus toch gelijk.

*

'Ze zijn weg.' Jack fluistert nu nog. 'Ik ga voorop.' Ik pak mijn knuppel en ik loop de deur uit. De kamer waar Jack zit is niet ver weg. Het duurt niet lang voordat ik er ben. Ik zie hoe Jack op de stoel zit. Hij houdt zijn been vast. Ik ga er meteen naar kijken. 

'Fuck.' Mompel ik als ik zijn been zie. Ze hebben in zijn been gestoken met een mes. Ook op zijn borstkas zit een streep met bloed. 'Dit is niet goed.' De andere komen nu ook binnen gerend. Anna barst in huilen uit als ze Jack ziet zitten. Jack houdt zijn ogen dicht, gewoon omdat de pijn te erg is. 'Kira, wat is er aan de hand?' Shawn hurkt naast me neer. 'We hebben medicijnen nodig. Dan kan ik de wond dicht maken.' Shawn knikt en wil weg lopen. 'Die medicijnen zijn niet hier.' Fluister ik. Hij blijft stil staan. 

Een van ons moet alweer naar buiten.