Freakish- Shawn Mendes (voltooid)

22

'Louis!' Hoor ik opeens iemand roepen. Ik kijk op. Yara rent naar Louis toe. Ze knuffelen elkaar. 'Hoe kom jij ooit hier?' Vraagt ze lachend. 'Eigenlijk was ik hier met de lads om jou te verassen. Ik heb je heel lang niet gezien, klein nichtje.' Zegt Louis. Yara krijgt een nog grotere glimlach op haar gezicht. 'Toen gebeurde dit. We hebben met zijn alle besloten dat we een rebellen groep zijn.' Yara draait zich naar ons. 'Kunnen we joinen?' Vraagt ze terwijl ze mijn broer aankijkt. 'Eerst moet ik kijken wat jullie allemaal kunnen.' Zegt hij grijzend terug.

*

De terugweg was choatisch. We moesten in twee groepen terug. Ik ging met Caleb, Aaliyah, Shawn, Niall en Emiel. De andere zouden meteen achter ons aan komen, maar ze zijn er nog steeds niet. 'Godver, ik krijg ze niet op de radio!' Niall gooit de radio weer op tafel. Ik zucht. Shawn schudt me zachtjes heen en weer. Het voelt fijn.

Ik heb hem nog niet helemaal vergeven. Hij is nog steeds een gigantische klootzak, maar ik ben verliefd op hem. Hij is wel een lieve klootzak. Emiel kijkt me met een grijns aan. Ik rol mijn ogen. Ik dacht dat broers zo beschermend zouden zijn. Nou, ik zie er in ieder geval helemaal niks van.

Opeens horen we een bonk beneden. Snel sta ik op, en ik ren naar beneden. Ik struikel, en ik val bijna van de trap af. Gelukkig kan ik nog net mijn evenwicht bewaren. Ik ren naar de deur, en ik kijk door de kijkgat. Meteen zie ik het haar van Yara en Louis. Ik laat ze binnen.

'Waar zijn Sam en Zayn?' Vraag ik terwijl ze hun maskers afzetten. 'Kijken bij Tehna.' Zegt Louis grijzend. 'Ik denk dat een aanval dichtbij is.' Shawn komt fronsend naast me staan. Die is ook snel beneden gekomen. 'Aanval?' Vraagt hij niet begrijpend. 'Ja, op hun.' Ik krijg ook een grijns op mijn gezicht. Yara ziet het, en betrek haar gezicht. 'Dat ziet er creepy uit.' Zegt ze. Ik schiet in de lach. Yara is de beste.

*

Niet veel later komen Sam en Zayn ook binnen. 'Een week.' Zegt Zayn als hij door zijn haar heen gaat. 'We hebben tijd om jullie te trainen, en alles te leren. We beginnen morgen. zes uur hier.' Zayn loopt de kamer uit. Yara en ik kreunen luid. 'Ach joh, zeur niet zo.' Zegt Niall lachend. 'Wij begonnen toen om vier uur.' Mijn ogen vergroten. 'Waar haalde jullie de slaap verdaan dan?' Je merkt duidelijk dat ik eigenlijk helemaal geen ochtend persoon ben. 'Vroeg naar bed, dat gaan jullie ook doen.'

Eigenlijk vind ik dat geen slecht idee. Kan ik eindelijk weer op een echt bed slapen. 'Ik ga bij Shawn op de kamer.' Ik word meteen onderbroken. 'Nee, nee, gaan we niet doen. Jullie zijn allebei geen ochtend mensen. Dus jij gaat met Emiel, en ik ga met Shawn.' Aaliyah glimlacht lief. Ik zucht, maar ik knik toch. Mijn broer pakt mijn lief vast. 'Kom we gaan, het is al laat.'

We zeggen welterusten tegen de andere, en we lopen naar zijn kamer. 'Alles ligt nog in de school.' Zeg ik als ik in zijn kamer loop. 'Hoe bedoel je?' Vraagt mijn broer. 'Mijn telefoon, en mijn kleren.' Mijn broer kijkt me raar aan. 'Had je meer kleren daar dan?' Ik knik. 'Ja, ik had mijn jas mee genomen die dag. En we hebben extra keren van de school team.' Ik laat mijn blauwe team trui zien. Hiervoor had ik er nog nooit eentje aangeraakt. Ze waren niet te koop, en ik vond het zonde om daar alleen voor op sport te gaan.

'Mis je hem?' Vraagt Emiel opeens. Ik ga naast hem zitten. 'Aaron?' Vervolgt hij zijn zin. 'Ja, heel erg. Ik denk dat het zo beter is. Ik weet zeker dat Aaron dit niet aan had gekund.' Emiel geeft me een knuffel. 'Ik had een vriendin.' Zegt hij. 'Alleen ik weet niet of ze nog leeft.' Ik kijk hem raar aan. 'Oh ja? Hoe heet ze?' Mijn broer glimlacht. 'Marit.' Mijn ogen worden groter. 'Marit Spaanse?' Vraag ik. Hij kijkt mij ook met grote ogen aan. 'Ken je haar?' Ik krijg tranen in mijn ogen.

'Ze hoorde bij het andere groepje. Ze is bijna vermoord door de Freaks, maar ze heeft het overleefd. Toen Tehna kwam heeft ze zichzelf voor ons opgeofferd, Nash ook. Ik weet niet of ze het wel heeft overleefd.' Hij knuffelt me. 'We zien wel. Ik heb niet het gevoel dat ze dood is.'

*

'Opstaan!' Hoor ik in mijn oor. Ik kreun. Het is zo vroeg, het is bijna kindermishandeling gewoon. 'Kira, o wee als je weer inslaapt valt.' Opeens voel ik mijn dekens niet meer. Meteen zit ik rechtop. 'Waar was dat goed voor?' Emiel staat grijnzend voor het bed. 'Anders word je nooit wakker. Kom, je bent al bijna te laat.'

*

'Slaan!' Ik wil Zayn rammen, maar hij blokeerd me. 'Je bent te voorspelbaar.' Tijdens dat hij het zegt, geef ik hem een harde trap. Zijn glimlacht verdwijnt. 'Je begint wel te leren.' Hij geeft me weer een paar klappen die ik moet blokkeren. Ik voel dat mijn bandjes van mijn topje af begint te zakken. De kleren hier zijn allemaal voor jongens. Ook Yara heeft er last van. Zij is veder op aan het schieten. Ik voel een harde klap tegen mijn wang. 'Niet afgeleid zijn!' Ik zucht, en ik begin weer met slaan.

Na een uur ben ik eindelijk klaar met kickboksen. Ik laat mezelf vermoeid op de grond zakken. Opeens komt Louis binnen met Niall. Zij hebben een grote tas mee. 'Kijk wat wij hebben gehaald.' Ze legen de zak. Ik zie allemaal sport kleren er uitkomen. Ook zie ik broeken en shirts. Yara begint alles door te spitten. Ze heeft in tegenstelling van mij wel energie.

'Dit pas jij.' Ze heeft me een fel roze yogabroek, en een zwart topje met work erop. Ik zucht, waarom moet ik nu weer roze gaan dragen? Met een zucht loop ik naar de badkamers, waar ik me omkleedt. Roze staat echt vreselijk, maar ik moet er maar mee doen. Nog maar een week, maar ik heb geen idee hoe ik die ga volhouden.