De Ontvoering

Hoofdstuk 5

Pov. Lisa.

-ziekenhuis.

Ik lig nu al een week in het ziekenhuis, ze laten me niet naar huis gaan.. Ik ben dus vorige week wakker geworden, en lag dus in coma. Toen ik wakker werd had ik geen flauw idee wat er gebeurd was. Op mijn hoofd zaten allemaal hechtingen. Lisa is nog vaak bij mij op bezoek geweest, maar zij wilde niet vertellen wat er nou eigenlijk gebeurd is.

"Hallo, jij bent Lisa toch?" Er komt een agent mijn kamer binnen. "Eh, ja is er iets?" Vraag ik. "We zijn bezig met het onderzoek om te weten te komen wie de kapotte wijnfles tegen je hoofd aan heeft geslagen." "Wat?!" Roep ik uit. Dat is er dus gebeurd. Ik weet nu al wie het heeft gedaan maar ik besluit om niks te zeggen. Mijn moeder zou woest worden als ze heeft gehoord dat ik het tegen de politie heb gezegd. Ze zou me vast opzoeken en nog meer slaan. Dat wil ik niet..

"Dus, kan je je nog iets herinneren?" Gaat de agent verder. "Nou, ik weet je ik voel me eigenlijk helemaal niet goed, misschien kunt u op een ander moment terug komen?" Stamel ik uit. Ik hoop niet dat hij ziet dat ik rood wordt. De agent trekt een wenkbrauw omhoog en mompelt dan, "prima ik kom een andere keer terug." En hij loopt gelukkig de deur uit. Ik zucht, liegen kan ik dus echt niet, dat heb ik dan zeker van mijn moeder want mijn vader kon wel goed liegen. Hij is vermoord, en de dader hebben ze eigenlijk nooit gevonden. Ik was drie toen het gebeurde, en weet er dus weinig van, gelukkig.

Ik heb wel eens aan mijn moeder gevraagd waarin hij eigenlijk is vermoord, maar dan begon ze meteen over iets anders, en als ik dan door vroeg begon ze te dreigen, dat ze me zou slaan.. Dus toen hield ik er maar over op..