Dizlerimi kendime çektim ve pencereden istanbulun eşsiz güzelliğini izlemeye devam ettim beni tek rahatlatan şey buydu çünkü yıllar önce yüzü gülen papatya yok artık nasıl olsunki.
Ben papatya öksüz... yetim papatya. Bana yıllardır zengin bir aile bakıyor. Benim annem ve babam kanserdi köyde olan bir salgından dolayı öldüler ve ölmeden beni bu aileye verdiler sırf bende onlar gibi acı çekmiyeyim diye ama bilmiyorlarki ben en büyük acıyı onlar yokken çekiyorum...
Kapının gürültülü bir şekilde açılmasıyla yerimden sıçradım kafamı yavaşça kapıya çevirdim şeyma hanım gelmişti yine beni ezicek,aşağılayacak ve gidecekti yani... umarım(!)
"Ah papatya'cığım biliyorsunki haftaya yurt dışından bu evin oğlu ve benim nişanlım yalın gelecek ve ben bi karar verdim sen artık bu evde kalmayacaksın" onu umursamadan dışarıyı izlemeye devam ettim benim onu umursamamam onu sinirlendirmiş olacakki kolumdan tuttu ve sertçe ayağa kaldırdı
"Bana cevap vericeksin(!) Ben bu evin hanımıyım hadsizlik yapma" usulca ağlamaya başladım uzun saçlarımı önümde saklamaya gayret gösterdim
"Bana duygu sömürüsü yapma sarı sıçan yemem ben" dedi ve beni itip odadan çıktı bende rahatça hıçkırıklarımı serbest bıraktım yaşlar yanaklarımdan usulca süzülırken kendime lanet ettim o kadına karşı gelemediğim için.
Yatağa yattım ve gözlerimi huzursuzca kapattım
●●●
Şevkatle saçlarımın okşanmasıyla gözlerimi açtım karşımda ahmet bey vardı zaten bi tek o bana iyi davranıyor.
"Nasılsın papatya" ağladığım eminimki anlaşılıyordu ama ahmet bey üzerime gelmek istemediği çok belliydi
"İyiyim ahmet bey" dedim çatallaşmış sesimle kaşlarını yalancı kızgınlıkla çattı
"Kaç kere söyleyeceğim bana ahmet amca de diye" ah şeyma hanım bundan dolayı bana çok kötü bağırmıştı
"Saygıdan dolayı efendim biliyorsunuz"
"Ah bilmezmiyim... unutmadan söyleyeyim oğlum yalın yurt dışından erken dönecek seni mutlaka tanımalı" canıma susamadım. Gülümsedim ve cevap aramaya başladım ımm hastayım şakamı utanıyorum ah bu bir gerçek ama buda olmaz
"Tabii efendim mutlaka" memnuniyetle gülümsedi ve alnıma öpücük kondurarak odadan çıktı bende o tatlı uykuma devam ettim
●●●
Aşağıdan gelen gürültülerle uyandım merakla yataktan çıktım ve odanın kapısına doğru ilerlemeye başladım odanın kapısını açacaktımki aşağıdan
"Yalın oğlum" diye bağırış sesi geldi merakıma yenik düşerek odadan çıktım merdevenin pervazına tutunarak indim. Yalın denen adamı şeymayla konuşurken gördüm yerimde durarak onları izlemeye başladım
"Kızım sende gelsene buraya" ahmet bey beni çağırınca yanına gittim böylelikle yalın bey'de bana bakmaya başladı önce gözleri koskocaman oldu sonra kendini toparladı bana bakmaya devam etmesi benim kasılmama sebep oluyordu
Yanlarına gidince yalın bey birden
"Papatya" deyince şaşkınca ona bakmaya başladım ismimi nereden biliyordu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PAPATYA KOKULU KADIN
Teen Fictionbir kadın vardı güzel kokulu kırılmış incinmiş bir papatya, bir adam vardı okyanus gözlü duygusuz acımasız. bu adam sanırdıki o kadın ona göre çok masum kırılgan. gün geçtikçe düşüncelerinin ne kadar yanlış olduğunu gördüki o kadını herkezden kıskan...
