"Evleneceksiniz" ahmet bey'in söylediği şey ile şeyma ben ve firdes hanımın ağzından 'ne' nidası çıkmıştı çünkü hiçbirimiz bunu beklemiyordu yalın'a baktığımda memnuniyetle bana bakıyordu ne yani mutlumu olmuştu hadi ama daha birbirimizi yeni tanıyoruz
"Ama ahmet bey"
"Birincisi bana artık ahmet bey deme ikinciside evleneceksiniz bunu ortalıkta yiyişmeden önce düşünecektiniz" yalına baktığımda sırıttığını gördüm
"Ahmet baba yalın kim papatya kim bence bunu tekrar düşünmelisiniz" bu kadın niye karışıyor? Ah doğru yalının nişanlısıydı değilmi
"Sana soran olmadı şeyma kes sesini herkez senin benim param için evlendiğini biliyor" yalın bey'in bu lafının üzerine şeyma hanım hem sinirden hemde utançtan kızarmıştı yerinden kalktı yani tabiri caizse zengin kalkışı yaptı ve kapıya koşarak hemen gitti bu benim işime gelmişti çünkü o karının yanında konuşamazdım
"Ahmet bu ne demek oluyor bu pasbal kızlamı evlendireceksin benim pırlantalar gibi oğlumu hem daha bu kız lise mezunu üniversteye gitmedi benim oğlun ise en iyi üniversteden mezun oldu" doğru söylüyordu yalın kim ben kim bunun sonucu sadece hayal kırıklığı olur
"Haklısınız firdes hanım yalın bey kim ben kim" kafamı yere eğdim benim babam annem olsaydı belkide benim böyle ezilmeme izin vermezlerdi
"Haklı falan değil papatya konumumuz önemli değil sen benim kalbime girdikten sonra çıkamazsın"
"Çocuk doğru söylüyor firdes senle evlendiğimizde sen bir köyde yaşıyordun" firdes hanım ilk başta bozulsada pek belli etmemeye uğraştı ama bunu herkez anlamış gibi duruyordu
"Benimle bu kızı birmi tutuyorsun ahmet" ahmet bey cevabını sessizlikle vermişti firdes hanım hızla masadan kalktı ve hızla odasına girdi bir süre sonra elinde büyük bir valizle çıkmıştı
"Ne haliniz varsa görün" dedi çıkıp gitti bunun suçlusu bendim bu aileyi dağıtmıştım ilk başta yalın bey'in nişanlısından ayrılmasına sebep oldum ondan sonra ise ahmet bey in karısıyla arasının bozulmasına neden olmuştum.
"Özür dilerim çok çok özür dilerim hep benim suçum" kendimden geçmiş gibiydim ellerimi saçlarımın arasından geçirdim ve çekiştirmeye başladım ben çok kötü bir insanım ahmet bey ve yalın bey beni durdurmaya çalışıyordu ama duramıyordum ben ne zaman böyle bi insan olmuştum
Deli gibi ağlıyordum ve kendim vuruyordum yalın bey benim kollarımdan tuttu ve kendine çekerek sarıldı yaşlar gözümden sicim gibi akıyordu
"Papatyam güzel kokulu kadınım ağlama dayanamıyorun ne olur ağlama bak bende ağlayacağım"
Kendimi durdurmaya çalışsamda olmuyordu ağlamam durmuyordu elime düşen su damlasıyla kafamı kaldırarak yalın bey'e baktım o da ağlıyordu ne zaman biz birbirimize bukadar bağlandık?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PAPATYA KOKULU KADIN
Teen Fictionbir kadın vardı güzel kokulu kırılmış incinmiş bir papatya, bir adam vardı okyanus gözlü duygusuz acımasız. bu adam sanırdıki o kadın ona göre çok masum kırılgan. gün geçtikçe düşüncelerinin ne kadar yanlış olduğunu gördüki o kadını herkezden kıskan...
