တော်မဝင်ပါ...သို့သော်...[Completed,ZG&UNi]

အခန္း26

Exam ခန္းထဲမွာထြက္လာျခင္းဘဲ ေလးလံေန
ေသာစိတ္မ်ား တမဟုတ္ျခင္း လႊင့္စင္သြားသလိုခံစားမိသည္။ စားေမးပြဲရဲ႕ေနာက္ဆုံးဘာသာရပ္ကိုေျဖဆိုၿပီးၿပီျဖစ္၍ေက်ာင္းသားမ်ားရဲ႕မ်က္ႏွာတြင္
လန္းဆန္းတက္ႂကြေနၾကသည္။ ထိုလန္းဆန္းေသာမ်က္ႏွာမ်ားတြင္ သူ႕မ်က္ႏွာသည္အလန္းဆန္းဆုံးျဖစ္ေနလိမ့္မည္။ ဒီေန႕နဲ႕ဆိုတည္တံ့ ေကာင္ေလးနဲ႕မေတြ႕ရတာ ၂၃ရက္ရွိၿပီ။ စာေမးပြဲအရမ္းနီးကပ္ေန၍ လမင္းနဲ႕ခြန္ေလးတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို Guideျပျခင္းမွခဏနားလိုက္ရသည္။ ဒီေတာတြင္းသူတို႔ေတြအဆင္မွေျပၾကရဲ႕လို႔ေတြးပူမိေတာ့ စိတ္မခ်ျပန္။ ညေန႕က်ရင္ေတာ့ အတိုးခ်ၿပီး စာအေသေမာင္းရမည္ဟုေတြးရင္း အီစလံေဝသြားမည့္ကေလးႏွစ္ေယာက္ရဲ႕မ်က္ႏွာေတြျမင္ေယာင္မိေတာ့ မၿပဳံးဘဲမေနနိုင္ ။သို႔ေသာ္သူအၿပဳံးတို႔ တာရွည္မခံလိုက္။ အေၾကာင္းကား သူ႕ကို လာႀကိဳေသာ အေဖ့ကားနားမွာေတြ႕လိုက္ရေသာEC တို႔တသိုက္ေၾကာင့္ပင္။သူသိပါသည္။  ဒီေကာင္ေတြ ဒီေနေတာ့သူ႕ကိုအပါေခၚေတာ့မွာ ။ ထိုECတို႔အဖြဲ႕က အတန္းထဲဟီးေလးဝါးေလးေနေပမဲ့ စာေတာ့ေတာ္ၾကသည္မို႔ စာေဆြးေႏြးရင္း ခင္မင္မိၾကေသာသူငယ္ခ်င္မ်ား ။ စာေမးပြဲတြင္းလည္းEC ဆိုတဲ့ ဇြဲခန႔္ေနာင္က သူ႕အိမ္တြင္ ညအိပ္ညေနစာလာလုပ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္သူ႕အေဖႏွင့္အေတာ္ရင္းႏွီးေနၿပီ။ဒါကိုအခြင့္ေကာင္းယူကာ သူ႕ကိုသူတို႔နဲ႕လူငယ္ဘာဝေပ်ာ္ဖိုးပါးဖို႔ ဒီတစ္ညထည့္လိုက္ဖို႔ ခြင့္ေတာင္းေနသည္။ ခ်စ္လွစြာေသာအေဖကလည္းသားခံစားခ်က္ကို မသိေလေတာ့ ၿပဳံးၿပဳံးႀကီးႏွင့္ပင္ ခြင့္ျပဳေပးလိုက္ပုံရသည္ ။

''ကဲ အဲ့ဒါဆို အန္ကယ္ျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္။သားတည္ ဒီတစ္ညေတာ့ အျပင္မွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေပ်ာ္ခဲ့ကြာ အေဖ မင္းအေမကိုၾကည့္ေျပာထားမယ္ ''

သူ႕ပုခုံးကိုပုတ္ကာ ေျပာၿပီးကားထဲဝင္သြား၍ ေမာင္းထြက္သြားေသာ ေမြးသဖခင္ကားကိုတလွည့္ ကဲဘာတက္နိုင္ေသးလဲဆိုသည့္ သေဘာႏွင့္လက္ပိုက္ကာမိန္မိန႔္ႀကီးၿပဳံးေနၾကေသာ သေကာင့္သားအဖြဲ႕ကိုတလွည့္ၾကည့္ကာ တည္တံ့ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္သြားရသည္။