PSİKOPAT ABİM

15.BÖLÜM

Kağanla aramızda giden yakınlaşma gün geçtikçe dahada artıyordu.Seviyordum,seviliyordum.
Mutlu hissettiriyor,mutlu ediyordum.Bir değişiklik bir aksiyon olmuyordu her şey normal seyrinde gidiyordu.Sevilebilecek adam karakteriydi belki de kağan evet sertti,duygusuzdu biraz da öküz ama herkesin göremediği gördüğünde bırakmak istemediği bir yönü vardı.Bunlar ne miydi ?

Duygusuz gözüken çocuğun içindeki o incinmiş çocuk,maskesinin ardında olan kötülüğüyle kalkan yapan o temiz saflık.

 Bakılınca umursamaz,anlayınca anlamlı oluyordu,üzülüyordum seçimi kötüden yana kullanmış olması onun tercihiydi ama aynı şekilde içindeki iyiliği bırakmayan yanını da o tercih etmişti.

İnsanları anlamak için bakmak yeterli değildir. Kağan sayesinde bunu anlamıştım.Onu görmek,hissetmek ve anlamak gerekiyordu anladığınız zaman en özel siz oluyordunuz çünkü sizi kendine ait çizdiği sınırlardan geçirmiş biri oluyordunuz.

Bazı insanlar vardır özel hissetmenize sebep olan kimi insan da vardır ki çok güzel de olsan seni en çirkini senmişsin gibi hissettiren.

Kağan sayesinde ben bazı insanlardandım özel hissediyordum sahi bu insan gerçekten kötü,duygusuz olsaydı özel hissettirebilir miydi ?

Bence hissettiremez duygusu olmasaydı bana karşı da duygusu olamazdı,geceleri sayıklamaz,korkarak uyanmazdı öyle değil mi ?

''Beren biri seni görmeye gelmiş bir bak istersen.''

''Kimmiş o ?''

''Bilmiyorum canım çalışan haber etti.''

Burada olduğumu bilen kaç kişi vardı ki abimin arkadaşları dışında ? Merakla aşağı inerken kapının önünde gördüğüm kişiyle dondum kaldım.

Ses gelmiyor dünya durmuş her şey anlamını kaybetmişti gözümde çünkü karşımda öldü diye bildiğim abim karşımda öylece duruyordu.Kağan'ın yanında kalmama sebep olan alışmam için abimin parfümünü sıkarak beni kabuslarımdan kurtarmaya çalışan abimin yokluğunu hissettirmemek için uğraştığı kişi BERTUĞ DEMİR şimdi buradaydı.Neydi bu halüsinasyon muydu?

Yanına indim konuşmak istiyor ama ağzımı açsam rüyadan uyanacakmış gibi hissediyordum sahi rüya mıydı şuan gördüğüm şey ? Yüzüne dokundum sıcaktı sakalları elime batıyordu.Eliyle elimi tutup avucumun içini öptü.Gerçekliğiyle apaçık duruyordu kendime gelip bertuğ'a tokat attıktan sonra feryadım yankılandı evin içinde ve kağanın ayak sesleri...

''S-s-sen sen nasıl ?'' devam edemiyordum gözlerim kapanıyor sesler uğultu halinde çıkıyordu.

''Beren anlatmama izin ver.'' saçlarımı okşayınca ağzımı konuşmak için açtım.

''Dokunma d-dokunma bana benim abim öldü d-dokunma.'' sadece bağırıyor ve kelimelerimi seçerken zorlanıyordum.Kabullenemiyordum o ölmüştü şimdi ölmedim diye karşıma gelemezdi insan en kıymetlisini,tek ailesini nasıl tek bırakırdı bile bile böyle yaparak kendini yaşatıp beni öldürmüştü.

''Zamanı değil bertuğ git.''

''Sanane lan sana mı soracağım kardeşimle ne zaman konuşup ne zaman konuşmayacağımı ?''

''Benim evimdesin kelimelerine dikkat et çık git.''

''Kardeşimi de alalım o zaman.''

***KAĞAN'DAN***

''Ona...'' devamını berenin haykırışları durdurdu.

''BENİM ABİM ÖLDÜ.''

Sinir krizi geçiriyor ya da deli gibi sürekli bunu tekrarlamaya başladı.