PSİKOPAT ABİM

8.BÖLÜM

Aşk neydi aşık olmak neydi ? birini sevebilirdik herkese değer verebilirdik fakat aşk 1 kere olurdu tam olurdu.Önemli bir soru vardı her seviyorum diyen gerçekten seviyor muydu ? Birden fazla ilişki görüyorum senden asla ayrılmam dedikten 5-10 gün sonra ayrılan...

Abimin yanından çıktıktan sonra öylece oturmuş insanları izleyip düşünüyordum.Herkes birşeyler için çabalıyordu ama önemli olan bu çaba ne kadar sürecek olmasıydı.

Tam karşımda bir çocuk vardı annesine pamuk şeker alması için tam yarım saattir yalvaran,alt tarafı pamuk şekerdi bizler için çünkü biz istediğimizde gidip alabiliyorduk ama o pamuk şeker bir çocuk için çok şey ifade ediyordu.Annesi çocuğun bütün yalvarışlarına rağmen en fazla 5 tl olan o pamuk şekeri almadığında artık dayanamayan ben kalkıp aldım ve usulca çocuğun ve annesinin yanına gittim.

''Kusura bakmayın belki haddim değildir fakat yarım saattir izliyorum sizi çocuğunuz çok istiyordu dayanamadım aldım izninizle ona verebilir miyim ?''

Kadının bana bakışında mahcubiyet biraz da şaşkınlık vardı kafasını sallamakla yetindi.

''Al bakalım afiyet olsun.'' deyip çocuğa uzattım çocuk büyük gülümsemesiyle aldı.

Önemli olan buydu işte herşey bir yana bir çocuğun yüzündeki o kocaman gülümsemenin sahibi olmak o gülümseme mutlu olduğunun habercisiydi.

Tam sağ tarafımda sevgililer vardı.Kız bitmemesi için son çırpınışlarını yapıyor erkek ise duymuyordu bile kafasında bitirmişti belli...

İnsanlar tuhaf herkes birşeyler için çabalar ama herkesin çabası farklıdır...

Benim çabamda herkese göre farklıydı,kendi savaşımdaydım yanımda bir tek abim vardı.Ne başım sıkışınca aradığım bir arkadaşım vardı ne de özledim diye arıycağım bir sevgilim...

Abim vardı bütün herşeyi üstlenen hem annem,babam,arkadaşım ve sevgilim bunca zaman olmaması bir ifade etmiyordu şuan var olması ve benim için herşeyi üstlenmesi olmadığı her günün hakkını veriyordu.

Evet ona kızgındım çünkü paylaşmayı sevmezdim bencildim,sevdiğim insan söz konusu olunca fazla bencildim.Onu bir kızla görünce sinirlenmiştim ki düşüncesiyle bile sinirlenen bir kız kardeşten bahsediyorduk.

Ben düşüncelerime dalmışken yanimda biri belirdi.

"Rahatsız edicem ama oturabilir miyim?"

Bu abimin arkadaşı olan mertin ta kendisiydi.

"Tabi gel otur." diye kenara kaydım.

"Ne yapıyorsun burada tek başına.?"

"İnsanlara bakıyorum mert düşünüyorum."

"Abine çok kızgın mısın?." dediğinde yüzüne baktığımda gözlerimiz buluştu.

"Belki." diyip açık uçlu bir cevap verdim.

"Çelişkili." diye aynı şekilde yanıt verdi.

"Öyle."

"Beren birlikte birşeyler yapalım mı? Hem kafanı dağıtırsın."

"Ne gibi birseyler?" dedigimde tekrardan o mavilerle buluştu gözlerim.

"Sürpriz."

Onayladım ve şimdi nereye gittiğimi bilmeden yola koyulduk.

Oyun salonuna gelmiştik.Birlikte pes attık gerçekten iyi oynuyordu bir erkek olarak da beni yenmişti.

Oyunda kaybetmekten çok geçirdiğiniz vakit önemliydi zevkliydi ve beni güldürmüştü.