Sen Benim Son Sevdamsın

Bölüm 2

Görkem :

Gecenin karanlığında boğulmak istedim. O toprağın altında yatan güzeller güzeli annemin yanına gelince anladım.

Gözlerim doldu gene hep buraya gelirken ağlamıyacağım dediğim zaman bile gözlerimin buğulandığını hissediyor dum. Hep kendimi kandırıyor um desene.

Yavaşça yanına gidip baş ucuna oturdum annemin.
Sert ce yutkunup şu cümleleri kurdum daha doğrusu kurmaya çalıştım.

-Bak anne senin o huysuz oğlun hatta şımarık, yerinde duramayan oğlun annem.

Dedim ama gözlerim de ki yaş lara rağmen sesimi sert çıkmasına özen göstererek en gel olamıyor dum sesimin titremesine .

Yavaşça burnu mu çekip yüzümü avuç içimle sıvazlayıp tekrardan konuşmaya başladım.

-Özür dilerim annem affet beni çok pişman ım anne çok pişman ım.

Daha fazla dayanamayıp kalkacak tım ki arkadan birinin hıçkırık sesi doldu kulağıma.

Döndüm hemen arka mı kim diye baktım.

İki mezar ötede ağlıyan kıza takıldı gözüm. Mezar taşına öğle bir sarılmış tı ki sanki bidaha bırakmayacak gibi.

Kalk tım ayağa ilk umursamaz ca davran dım yanından geçerken bir daha döndüm baktım.

Bu bu şey değil mi ya neydi barın sahibi neydi adı ya  Buğlem yok Bükerriman yok la o ne öyle içkiyi fazla kaçırdım galiba . Zorla oğlum az işte ney di bu ile başlıyor du ha Bukre ha Bukre işte.

Gitsem mi gitmesem mi bi düşünmedim değil ama işte ben yani ne ola bilirki.

Görkem :
-Bukre sen ne arıyorsun burada bu gecenin karanlığında.

Bukre :
-Tövbe bismillah sen kimsin ya.

Bu cevabına gülsem bi türlü gülmesem iki.

Görkem :
-Sen sarhoş musun ya inanmıyorum sarhoş olacak kadar da içilmez ki. Sen burda ne arıyor sun söyle bakalım.

Yavaşça yanına gidip oturdum biraz daha uzaklaştı ben den hafif ce gülümsedim.

Bukre :
-Sanane oğlum sen kimsin bana bi desene ya hayvan mı ne.

Derken bile göz yaşlarını elinin tersiyle siliyor du. Bişey demedim ilk sustum biliyorum çok konuşan biri değilim ondan yoksa acıdığım da  değil yani .

Aradan yarım saat geçti neredeyse o sessiz ce yanım da ağlıyor du ben de onu izlemek ten alı koyamıyor dum kendimi.
Sonra konuşmaya başladı hemen dikkatlice onu dinlemeye başladım.

Bukre :
-Keşke beni doğurmasa idin be anne ne sen bu kara toprak altın da olur dun ne ben bu kahbe dünyanın ortasına düşerdim.

Her dediği cümle benim canımı acıtmış tı neden se.
Kalk tım ayağa onun da kolundan tutup kaldırdım.

Bukre :
-Nabıyon hayvan mısın ya, camış, öküz canım acıdı ne yapmaya çalışıyor sun bırak beni.

Derken bile cümleleri zor toparlıyor du aslında çok komik ti haberi yok sarhoş ken.

Görkem :
-Şu haline bak daha iki kelimeyi bir araya zor getiriyor sun kalk kurda kuşa yem olacan burda salak şey.

Bukre :
-Sensin salak hayvan ya kolumu bırak ya acıyor bırak ya bırak kuscam galiba bırak.

Demesi ile aniden bırakmam bir oldu oda bunu beklemiyordu ki yere kapak lan ması bir oldu ve hemen arkamı döndüm bu sahneye dayanamaz dım.

Bukre nin öğürme sesi bi yarım saat sürdü az daha ben de kusacak tım ya allahım sen yardım et ya öğğğ ben de kuscam galiba.

Görkem :
-Bukre bak dönüyorum sakın bak bitirmiş ol hadi bak Bukre ses ver. Hey sana diyorum bak dönüyorum. Bak Bukre dönmek üzereyim dedim sana eğer bak ya kuscam Bukre nolur bitirmiş ol.
Üç diyin ce bak bir, iki, üç.

Allahım sen yardım et

Dönmem ile karşılaştığım manzara allahım annesinin başında uyuya kalmış. Ah Bukre ah yanına gidip kucağıma aldım.

Ne adresini biliyorum ne bişe senin.
Eğer bara götürür sem belki ailesi sorun çıkara bilir bunu kim  bile bilir ki .
Gizlice almış ta ola bilir orayı.
E ben nabıcam bu baş belası ile ah ah ona bakıp 
-seninle başım büyük belada demi baş belası.
Demem ile yüzünde küçük  bir tebessüm oldu.
Benim de öyle ve mezarlıktan çıkmak için küçük hamleler attım ona bişe olmasın diye.

Selam canlarım okuduğunuz için teşekkür ederim ve bol bol yorum vote bekliyorum 😊😊

Bölüm şarkımız olsun 😊♥️♥️