B.Y.D. ** GönüL Tanığı **

bilmiyorsun

Umut iklimimde geziyorsun sevgili

Kırlarda hoyratça koşuşan kısrak gibi

Yüreğimde koşuyorsun

Ezberlerimi bozuyorsun

Dilimdeki kilitler kepeng kaldırıyor
görünce seni

Bir sevmek akıyor yüreğime
Bir sevmek ki işliyor iliklerimi

Sözler bir kuşun kanadına takılıyor
Sema da cirit atıyor cümleler
Saçların rüzgarla oynaşıyor sevgili
İçimi en çokta bu acıtıyor

Sahibi ben olmalıydım
Gülmeye aciz gözlerinin
Benim adım yazılmalıydı
Alın çizgilerine
Bir sevmek görmeliydin
Şu et parçasından göğüs kafesimdeki
Bir sevmek ki içime oluk oluk kanı dökülen
Zehir zemberek aydınlıklarım
Gözlerim aşina olmuş çehrene
Görmesem hatrı kalıyor
Turnaların
Duymasam sesini
Büküyor boynunu karanfiller

Bir sevmek ki meyilli beni tüketmeye
Bir sevmek ki oynaşan çocuklara gebe

Ben olmalıydım sevgili

Ben olmalıydım kan kırmızısı dudaklarından öpen

Gözlerin beni görünce heyecanlanmalıydı

Beni görünce uçmalıydı kalbindeki kuşlar

Bir yabancı gibi okurken bunları
Sahibi ben olsaydım diyorsun bu şiirlerin
Bilmiyorsun ki
Kalem elime ; kağıt kaleme düşman
Bilmiyorsun ki kalem her sözcükte kırılıyor aynı yerden
Umut iklimimde geziniyorsun sevgili
Yüreğime hükmediyorsun
Bir sevmek ki tükenmiyorsun
Bir sevmek ki kalbim kırılıyor hergün aynı yerden
Bilmiyorsun
Bilmiyorsun
...