B.Y.D. ** GönüL Tanığı **

kimsesizler mezarlığı

Simdi sen
Sensizliğin rıhtımında
İçime koru oturmuşken ayrılığın
Ve güneş
Çoktan terketmişken
Aciz bedenimi
Bir ahtapotun kollarını
Sarmalayıp göğsüne
Gidiyorsun öyle mi?
Bir yengeç kaybetmişken evini
Azgın dalgalar boğuyorken
Bilyelerimi
Adın siliniyorken hafızamdan
Şimdi sen
Gidiyorsun öyle mi?
Kaç yangın gördüm ben
Tecellisi olmayan zindanın
Ortasında
Kaç ateş söndürdüm
Kaç gideni öldürdüm
Kimsesizler mezarlığımda
Şimdi
Sen de gidiyorsun öyle mi?
Zebaniler boğazlıyor beni
Bir deli ıslığını koyuyor avuçlarıma
Bir şahin gözü pek
Bir şahin didikliyor cesedini
Şimdi sen de gidiyorsun öyle mi?
Yavaş yavaş öldürüyorsun
Dişiliğini
Gün batımı, mehtabı gecelerin
Ve birkaç sardunya işte
Gidişine şahitlik ediyor öyle mi?
Sen de git bakalım sende
Kaç gidenin mezarı var içimde
Bir ahtapot dişlerken dişiliğini
Geceyi de düşünme mehtabı da
Bir delinin ıslığıyla unuttur kişiliğini