Ben ne bilirdim sevmeyi,
" Hünkar'ımın " kalbini görmeseydim.
Nasıl görürdüm gözlerinin güzelliğini. Saçlarına düşen beyazları ezberledim oysa. O beni hiç; benim O'nu sevdiğim kadar sevmedi. Ama ben cok sevildiğime inandırdım kendimi. Hayatımda bu kadar nazlandığımı bilmem..
Birgün ansızın ölüp gideceğim. Adım unutulacak, yüzüm unutulacak. Lakin sevdam baki kalacak. Gözlerinin güldüğünü gördüğümde ağrım sızım kalmaz. Bi tebessüm etse uzaktan, hayata on sekız elle yeniden tutunurum. Hiç gerçekleşmeyecek bir rüyadır. Alevleri sönecek. Kömür olacak yüreğimde...
Ama izlerini ömrümün sonuna kadar onurla taşıyacağım.
Hangi şarkıyı dinleesem Onu anlatır; hangi şiiri okusam dizelere O saklanır. Varlığı var olma sebebimdir. Varlığına şükür..
Benim olmasan da mutlu yaşa bi ömür...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
B.Y.D. ** GönüL Tanığı **
PoesíaŞiirlerin tamamı şahsıma aittir. Herhangi bir platformda izinsiz kullanılamaz. Aksi takdirde hukuki yollara başvurulacaktır