someday...YOU'LL BE MINE (COMPLETED)

Chapter 6

Secret Place

One month left before Christmas hindi na ako mapakali kakaisip kung anong magandang iregalo Kay Mario this Christmas feeling ko kasi lahat naman ay meron na sya.

"E, kung Watch nalang kaya?"

"Luma na yang ganyang regalo Gel", Stephanie suggested

" oh e, anong ireregalo ko?", nagpapaisip parin,"hirap naman kasing mag-isip"

"Sagutin mo nalang kaya? Wala ka nang gastos, may love life ka pa!", sira ulo talaga tong si Moraine

"H-hindi naman yun nanliligaw", I sadly said

Tumahimik nalang ang grupo. Alam nilang Mario never ask me kung pwede ba syang manligaw? Though madalas kameng magkasama! How about yung pagkain namin sa labas? Ano ba ang mga yun? Wala lang?

Ang Gulo!

Ashumera man ako madalas nawawala din naman ang tiwala ko sa sarili lalo na pagdating Kay Mario. This past few weeks we tend to get closer and closer pero habang iniisip ko na magiging akin din sya....mas lalo akong nawawalan ng pag-asa.....pag-asa na magiging kame nga sa bandang huli...na ngayong mas napapansin kong mas gusto nya ang maging ganito.....ang maging MAG-KAIBIGAN!.

" This modern era kasi Gel, wala nang ligaw-ligaw pa basta gusto nyo ang isa't isa yun na yun...kayo na!", paliwanag ni Chescka

That easy!?

"M-mas gusto ko naman yung makalumang panliligaw Ecka...dun mas mararadaman mo na mahal ka talaga ng nanliligaw sayo dahil sa effort na tinatawag". paliwanag ko

" Mahirap yan Gel, hindi naman magsisibak ng kahoy yang si Mario e, o kahit man lang ipag-igib ka! makuha lang ang oo mo. Naku po lalong hindi ka nyan liligawan pag nalaman nyang yan ang gusto mo", usal ni Samantha dahilan kung bakit napatawa ang grupo even me

"Chill ka lang kasi Gel!", si Stephanie

" Oo nga ",pag sang-ayon ni Sam

"Alam mo na ba ang pakiramdam ng pinapaasa Gel?!" Tanong ni Moraine

"Ano karma lang sa mga pinaasa mo Gel?" Dagdag naman ni Chescka

Wala na akong iba pang nagawa kundi and umiling -iling habang yung mga kagrupo ko ay mamamatay na kakatawa.

O.A hahaha!

Takteng buhay to!

I saw Mario while ago sa canteen during our break tamad nalang akong ngumiti sakanya dahil sa mga napag-usapan namin ng Goddesses. Masarap isiping mas okay kame ngayon kumpara naman noong unang kilala palang namin kaya marahil pati ang feelings ko sakanya ay nag-iba narin!?

"Tsssk...ano bang nararamdam mo para sakanya?", tanong ko sa aking sarili

After lesson sa last subject namin ay mabilis akong nagpaalam sa grupo para mauna nang umalis. Balak ko munang mag unwind sa may burol kung saan madalas kong tinatambayan kapag gusto kong magisip-isip.

My secret place!

I place my car under the biggest tree binuksan ko ang lahat ng mga bintana at pati narin ang mga pintuan I need some fresh air. Hindi nakakasawa ang over looking view dito dahil kita mo ang buong siyudad the Laguna lake, Mt.Makiling even roof ng naglalakihang mga building. I love here. Kung dalhin ko kaya si Mario dito? I am sure magugustuhan nya dito.

Umaasa ka na naman Gel!

Minsan, mahirap din pala ang maging masaya dahil pag dumating yung kalungkutan mas doble pa. Just a couple of weeks naging malamig na sa akin si Mario siguro'y nasasawa na sa pagmumuka ko at palagi kameng nagkikita?. Pero bakit ako? Masaya at excited ako sa tuwing nakikita ko sya.

Tsssk..unfair!

Akala ko sooner or later he will propose on me to be his girlfriend but akala ko lang pala yon. Suddenly, my tears run down on my eyes habang iniisip ko yung mga panahon na masaya lang kame ni Mario yung puro lang asaran lalong sumasakit ang dibdib ko. Ganito pala ang pakiramdam noh? Maybe Chescka is right, this is my karma!.

Paasa kasi!

Sabi ko pa naman, someday...he will be mine pero parang binabawi ko na, Ayaw ko na besh,ayaw ko ng umasa!...Umasa na magugustuhan nya din ako, Umasa na we will be into relationships, at lalong umasa na sa akin nga sya mapupunta!

Ayaw ko na!

I get out of my car and enjoy the view mas lalo lang akong naiiyak sa nagkikita ko. "This view is so innocent nakakahiyang nasasaksihan nya ang kalungkutan ko". Malungkot akong ngumiti. Umupo ako sa damuhan at tumingala, the blue sky reminds me how to be strong and firm.

Maya-maya ay nakaramdam na ako ng gutom hindi na kasi ako nakapaglunch kanina dahil sa mga iniisip, nakakawalang gana. Bumalik ako sa kotse para kumuha ng pagkain. Pasalamat ako Kay Manang Maria dahil lagi akong my stock dito ng pagkain nakalagay sya sa isang malaking personal cabinet placed at the back of my car na pinasadya ko pa from our family engineer and designer. It is divided into two, one is for beverages and another one is for my snacks. I have here some drinks like soda, juices, and bottled water. Meron ding bread and biscuits and some Lays, Cheetos, Raffles, and more.

So, sinong magugutom?!

6 p.m, I decided to leave my secret place but I will not go home yet. I'm sure andun na si Mario...gising pa... at ayaw kong magkita kame, kung nagsasawa na sya sa pagmumuka kong ito then well,ako din naman. Hindi ko naman sya boyfriend so, I will enjoy this f*cking life without him. Malaki pa naman ang allowance ko so, maybe magsashopping nalang ako. Bawat store na meron sa mall pinapasukan ko, kung may magustuhan man ako bibilhin ko at kung wala naman punta agad sa ibang store pero I'll make sure naman na kakailanganin ko ang mga binibili ko.

Ako na yata ang huling lumabas ng mall at talagang sinigurado kong late na akong makakauwi para lahat ng tao sa bahay ay mga tulog na even Mario para Hindi na kame magkita pa. So plano ko, aalis ako sa bahay ng maaga at uuwi ng bagay ng late para talagang di na kame magkita ng mokong at kung magkita man kame sa school sisiguraduhin kong hindi sya makakalapit sa akin.

Yeah, that's my plan!

Takte! Parang magjowa lang na naghiwalay at nagmomove on at ayaw nang makita ang isa't isa. Wala namang magmomove on dahil hindi naman naging kame...... wala namang naging kame! Hurts again strikes me. Sapul besh!

Pagdating ko sa village sumaludo sa akin ang gwardiya at dahil tinted ang sasakyan ko bumusina nalang ako bilang pagsagot. Pagtapat ko nang mansyon nakabukas lamang ang mga ilaw sa may labas ng gate at sa garden area, that little light is fine with me para makarating sa main door. I had a hard time looking for my keys inside my bag. Nakarinig ako ng kaluskos sa may bandang halamanan that is why nagmamadali akong buksan ang pinto but at the back of my mind baka pusa lang ang kumakaluskos na 'yon.

I silently open the door and closed it. I removed my heels para wala talagang ingay. Pagala-gala ang paningin ko sa palagid para masiguradong walang tao. I slowly walked going to the stairs may kaluskos na naman akong narinig so I stopped at palinga-linga sa paligid dahan-dahan kong inihakbang ang isa kong paa para makapagpatuloy nasa gitna palang ako ng hagdanan ng makarinig ulit ako ng isa pang kaluskos this time sobrang kinakabahan na ako pero tahimik parin akong paakyat ng hagdanan.

Silently walking, Gel!

"And what do you think you're doing?"

My eyes quickly darted to the voice where I heard. I saw Mario leaning on the wall, his red eyes are looking at me...with so much anger.

Angry of what? of me?

PATAY!!!!!!