Eve gelince direk kendimi yatağa attım gerçekten hava soğuktu ve bu benim yorumlama daha çok sebep oluyordu. Biraz uykum geldiğini fark edince de kendimi uykunun ellerine bıraktım2 saat sonra...
Sonunda uyanmıştım telefonuma baktığımda bir iki mesaj ve üç dört tane arama vardı... Arkadaşımdandi.. Sonra bakarım dedim ve banyoya geçtim.... İşlerimi halledince mutfağa çıktım annem hala gelmemişti merak ettim onu... Aradım...ama hep aynı şeyi duyuyordum " Şuanda aradığınız kişiye ulaşılamıyor... Lütfen daha sonra tekrar deneyiniz... "
Artık iyice merak etmeye başladım telaşlanmistm 'YHA annem bana aramadan hiç bişey yapamaz ki eve de gelmedi işi de uzun sürmezdi' diyerek düşündüm. En son dayanamayıp bir kere daha aradım
Saat : 20:45
Sonunda birisi açtı ama duyduğum şeylerle daha çok korkmaya başladım
~Alo? Alo beni duyabiliyormusunuz. Hanım efendi biz sizi {.....} hastanesinden arıyoruz anneniz bir kaza geçirmiş şuanda iyi, endişe etmenize gerek yok.~ N-ne??! Bu n-nasıl olur ya
Telefonu kapattım ve direk dışarı çıktım adamın bana dediği o hastaneye gidecektim. Çok hızlı bir şekilde taksiye binmek için durağa gittim. Bir araba durdu ama taksi değildi.... Uzaklaştım arabanın yanından... Akşam soğuktu ve dumandi heryer... Bir adam arabadan çıktı ve yanımda doğru yaklaştı ben geri adım atarken o bana doğru yürüyordu... Sonunda yüzünu görebildim. Birden rahatladım. Derin bir nefes aldım.
~Yoona senin bu saatte ne işin var dışarıda...??!
Galiba daha yeni iş yerinden dönüyordu... Biraz durdum ve ~Önemli değil sizi ilgilendirmez Bay Jungkook 'dedim ~Yoona bişey mi oldu? Ağlamış. Gibi gözüküyorsun' dedi bir an Ve evden çıkarken annemi düşündüğüm için gözlerimin ucunda duran o gözyaşlarımı serbest bıraktığımı hatırladım Ağladığım için yüzüme soğuk hava vuruyordu ~Hayır ben iyiyim sadece acil bir işim var , izin verirseniz artık bir taksi tutup gideceğim yere gitsem.! ~Bu saatte ya? Sen bu saatte bir taksiyemi bineceksin? Bu ne özgüven? ~Huh?? ~Arabama bin seni gideceğin yere ben götüreceğim... ~.... ~Yha Yoona ne bekliyorsun bin dedim işte, soğukta bekletme istersen hem sende üşürsün Burda'dedi
Haklıydı...
~Tamam
Bindiğimde bana doğru döndü ve yaklaştı Ben ise biraz uzaklaştım, ve bana yaklaşarak emniyet kemerimi taktı, yüzüme doğru yaklaştı... ~Ee nereye gidiyoruz küçük kız? ~Pardon?!! ~Bu gece diyorum bu saatte diyorum seni diyorum evden çıkmana sebep olan yer neresi diyorum 'dedi. Bir an gülesim geldi ama o an ciddiyetligimi bozamazdim ~ {.... } hastanesi' dedim Bana şaşkın şaşkın bakıyordu ve bende' ne bakıyorsunuz öyle? 'bakışı attım. Bişey demeden yola odaklandı ve arabayı sürmeyi başladı. Kısa bir süre içinde gelmiştik. ~Teşekkür ede-~Gel içeri girelim ~Ne? Siz be-~Soğuk hadi üşüdüm içeri gir' dedi beni kolumdan tuttu ve içeri girdik. Bu neydi şimdi ya bu adam niye benimle geldi ki? Offf keşke taksiyle gelseydim, başıma bela. ~Ben danışma yerine gidip bir sorayım 'dedim ve elimi çekerken yürümeye başladım ~Ben burdayım' dedi arkama döndüm bişey demedim ama... Annemin nerde olduğunu öğrendim hemen yukarı kata çıktık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
➳ ʜɪs ɴᴀᴍᴇ ɪs ; ᴊᴇᴏɴ ᴊᴜɴɢᴋᴏᴏᴋ ❁ ✔️
Fanfic[ 彼の名前は ; 전 정국 ] « genç kız üzerinde bulunan merak duygusu ile kapıyı açar, karşısında, onların yeni taşındığını öğrenir öğrenmez onlar için kek hazırlayan bir adam görmek belki de beklediği en son şeydi, fakat, aynı zamanda bu adamın onun yeni oku...