Mutfağa adım attığımda Jungkook beni
fark etmedi, ve işine devam etti, ama
yüzünde bir gülümseme oluştu..Tanrım, çok güzel gülüyor şerefsiz!
Söylemiş miydim ?Birden ciddileşti, sonra aniden kafasını benim olduğum yere çevirdi ve konuştu;
-Orada öyle dikilip beni
ne zamana kadar izlemeyi
düşünüyorsun Yoona ?- Ne ? Ah.. ( kıkırdadım )
- Gel kahvaltı yapalım.
- Olur.. Jungkook.
- H-hı ?
- Evime ne zaman gideceğim ?
Duraksadı. Başını kaldırdı tabağından,
Ve bana baktı, sadece bakıyordu.Gözlerimin içinde bakarken birden kafasını
yine tabağına indirdi ve yemeği karıştırarak konuşmaya başladı ;- Gitmek mi istiyorsun ?
- Hayır korkuyorum, ama gitmem lazım ? Sonuçta hep burada kalamam.
- Yoona..
- Hı ?
- Yakında, e-evleneceğiz..
Unuttun mu ? Mecbur zaten
benimle kalacaksın burada..- Ah doğru, ama en azından
kıyafetlerimi alsam ?- Sonra alsak olur mu ?
Hem eğer tek sorunun bu ise,
ben sana yeni kıyafetler ala-
bilirim.Gülümsedim. Ve bende kahvaltımı
etmeye başladım.On beş dakika sonra evden çıktık, ve
annesinin yanına yol aldık.Arabadayken aklıma annem gelip
duruyordu..aslında hep aklımdaydı
hep onu düşünüyordum..
Chanyeol..onun annesi..annem..Chanyrolun annesiyle beraberdi
şuan annem..merak etmiyor değildim..Aramak için telefonum bile yoktu .. Sahi telefonum ?..
- Jungkook
Başını yoldan ayırmadan konuştu.
- Efendim.
- Annemi merak ediyorum.
Annemin yanına bırakabilir misin bugün beni ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
➳ ʜɪs ɴᴀᴍᴇ ɪs ; ᴊᴇᴏɴ ᴊᴜɴɢᴋᴏᴏᴋ ❁ ✔️
Fanfiction[ 彼の名前は ; 전 정국 ] « genç kız üzerinde bulunan merak duygusu ile kapıyı açar, karşısında, onların yeni taşındığını öğrenir öğrenmez onlar için kek hazırlayan bir adam görmek belki de beklediği en son şeydi, fakat, aynı zamanda bu adamın onun yeni oku...