Doğruyu söylemek gerekirse bir anda hayatım değişmedi. Farkında olmadan yavaş yavaş ben değiştim. Ben olmayı Solara'da öğrendim. Ben insandım. Avdım. Avcı oldum...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1. BÖLÜM: Solara'ya Hoşgeldin
Annem ve babam bana soğuk davranmaya başlamışlar çevremde dost bildiğim kişiler yavaş yavaş bende bir şeylerin değiştiğini bahane ederek etrafımdan kaybolmuşlardı. Oysa ki ben normaldim ve bundan emindim.
Karanlık gecenin boş ve ıslak sokaklarında tek başıma yürümekten başka bir şey yapmıyordum. Yanıma genç bir bayan gelip burada ne yaptığımı sorana dek.
Nazik olmaya çalışarak cevap verdim. “Hiçbir şey.” “Seni bir yere götürmek istiyorum.” “Afedersiniz ama siz kimsiniz acaba?” demiştim ancak gözümü kapattığım yer ile açtığım yer aynı değildi.
Adeta ışınlanmıştım ve şimdi karşımda tüm ihtişamıyla bir şehir vardı. Ve bu şehirden daha ihtişamlı bir bina. “Burası neresi, neden buraya geldim ve sen kimsin?” “Ben sadece seni buraya getirmekle yükümlü bir görevliyim ama önemli olan senin kim olduğun. Ve buraya bunu öğrenmek için geldin” “Anlamadım?” “Eğer içeri girersen her şeyi anlarsın. Ama şimdi benim gitmem gerekiyor.” dedi ve göz açıp kapatıncaya dek ortadan kayboldu.
Tereddütle o ihtişamlı binaya doğru yürüdüm. Yavaş olduğumdan emindim ancak gitmek istediğim yere gereğinden fazla kısa zamanda gittim. Kapıya doğru bir adım daha attığımda büyük kapı gıcırdayarak açıldı. İçeride oldukça büyük bir kalabalık vardı ve hepsi benim gibi 17 veya 18 yaşlarındaydılar. İçeriye girerken etrafıma hayranlıkla bakmadan edemedim. Masallarda ki şatolara benzeyen bu yer beni adeta büyülemişti ve işin garip tarafı kendimi buraya ait hissediyordum. Herkez bir an duraksadı ve kafalarını merdivenlere çevirdiler. Merdivenlerde beni buraya getiren bayan duruyordu ve bir şeyler söylüyordu.
“Müdürler sizi okulumuza yeni katılan öğrencilerle tanıştırmak için öğlen saat tam on ikide herkesi konferans salonunda bekliyor olacak.” Bayan sözlerini bitirdiğinde herkes eski hallerine geri döndü.
Saat tam on ikiyi vurduğunda kalabalığın gittiği yöne doğru gittim. Konferans salonuna gelebilmiştim.
Bir yer bulup oturdum ve karşımda siyah pelerinlerinin gölgesinde yüzlerini göremediğim iki kişiye baktım. Korkmam gerektiğini biliyordum ama içimde korkunun en ufak bir kırıntısı dahi yoktu.
Herkes içeriye girip yerlerini aldığında iki adamda pelerinlerinin şapkasını indirdiler. Yüzleri soluk bir beyaza bürünmüş ama pürüzsüz görünüyordu. İkisi de otuz yaşlarında görünüyorlardı. Fazlasının olmasına imkan vermek zordu.
Sağdaki adam konuşmaya başladı. "Öncelikle yeni gelen öğrencilerimiz okulumuza hoşgeldiniz. Ben okulumuzun müdürü Baler ve burası Solara, varlığınızı korumak için eğtilmek üzere buraya getirildiniz. Sizler birer vampir melezlersiniz. Biliyorum bu zamana dek kiminiz insan kiminiz büyücü veya kurtadam olarak büyüdünüz. Ama artık yavaş yavaş hepiniz vampir oluyorsunuz ve on sekiz yaşınıza bastığınızda tamamen birer vampire dönüşeceksiniz. Solarada vampir olarak yaşamak oldukça kolay olacaktır anca dünyada insanların arasında yaşayabilmeniz için kimliğinizi ve kendinizi nasıl saklayacağınızı öğrenmelisiniz. Ve daha birçok şeyi öğreneceksiniz burada. Hepiniz için size rehber olacak kişileri belirledik. Onlar sizleri bulacaklar ve her şeyi anlatacaklardır. Şimdi dağılabilirsiniz"
