"နင့္မ်က္ႏွာႀကီးကဘာျဖစ္ေနတာလဲ Tae?နင္ဆူခံရျပန္ၿပီလား?"
မန္ေနဂ်ာရံုးခန္းထဲကေနဆူပုတ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ထြက္လာတဲ့သူငယ္ခ်င္းကုိျမင္ေတာ့ Sunny ေမးသည္
"ငါ့မ်က္ႏွာၾကည့္တာနဲ႔ ငါဘာျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာမသိဘူးလား?"
"နင္ဒီတစ္ခါေရာ ဘာလုပ္ျပန္တာလဲ?"
"ငါလဲမသိဘူး!ငါသူလုပ္ခိုင္းထားတဲ့ပာာကုိ အခ်ိန္မွီၿပီးေအာင္လုပ္ေပးတာပဲေလ!ငါလုပ္ထားတာကုိသူစိတ္ဆုိးေနတာ~ငါလဲ Mr Jang ခိုင္းတဲ့အ
တိုင္းလုပ္ထားတာပဲေလ!အဲ့ဒါကုိ သူကငါသူ႔ဆီကခြင့္မေတာင္းပဲလုပ္တယ္ဆုိၿပီး ခံစားေနတယ္ေဟ့"
Taeyeon သူ႔ခံုမွာထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ေဒါသေတြကုိထိန္းေန၏
"အဲ့ဒါပဲလား?"
"Yeah..အဲ့ဒါအကုန္ပဲ!"
"စိတ္႐ွည္ပါ Taeng!သူစိတ္မၾကည္တဲ့အခ်ိန္ဆုိ ဘယ္သူ႔ကုိမဆုိေဒါသေတြလႊဲခ်ေနၾကဆုိတာ နင္လဲသိတာပဲ"
"ငါသိပါတယ္ဟာ!Sunny ဒါႀကီးကေတာ့ မမွ်တဘူးေလ!ပထမဆံုးအေနနဲ႔ ဒါငါ့အမွားမဟုတ္ဘူး~ၿပီးေတာ့ သူကငါ့ရဲ႕တကယ့္အရာ႐ွိလဲမဟုတ္ဘူးေလ!ငါက Mr.Jang လက္ေအာက္ကလူ~သူ႔လက္ေအာက္ကမဟုတ္ဘူး"
"ဒါေပမယ့္ အခု Mr.Jang ကကြင္းဆင္း
ေနရတယ္ေလ!အဲ့ေတာ့ နင္ကသူ႔အမိန္႔
ကုိလိုက္နာရေတာ့မွာေပါ့!"
"ဒါေပမယ့္လဲ အဲ့ဒါက Mr.Jang ကပဲ ငါ့ကုိအျပည့္အဝအမိန္႔ေပးပိုင္ခြင့္႐ွိတယ္ဆိုတာအခ်က္ကိုမေျပာင္းႏိုင္ပါဘူးဟ!သူလုိမိန္းမေတြ႐ွိတယ္ဆိုတာယံုကုိမယံုႏိုင္ဘူး!ေဒါသႀကီးတယ္~တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တယ္~အထက္စီးကေျပာတယ္!စိတ္အေျပာင္းအလဲျမန္တယ္!အမယ္ေလး~သူ႔ရဲ႕မေကာင္းတဲ့ဟာေတြခ်ေရးရမယ္ဆုိရင္ စာတစ္မ်က္ႏွာေတာ့အသာေလးျပည့္တယ္"
"စိတ္ေလွ်ာ့ပါဟယ္~ဒါနင္အဆူခံရတာပထမဆံုးအႀကိမ္လဲမဟုတ္ေတာ့ဘူး~အဲ့ေတာ့ နင္သူ႔စိတ္အေျခအေန
နဲ႔လိုက္ဖက္ေအာင္ေနတတ္သင့္ေနၿပီ"
