Gizli Dosya

Bölüm 15

  Saat 18:44. Kaan üsse vardığında kapının dibinde bekleyen Bay Adalet'i gördü. Bay Adalet kızmışa benziyordu:

"Neden dışarı çıktın ?"

Kaan sırıtarak "Canım sıkılmıştı da efendim." dedi. Bunun için başı belaya gireceğini biliyordu ancak amacı yakalanmamaktı.

Bay Adalet, "Canının istediği gibi dışarı çıkamazsın." dedi. Sert bir şekilde "Kurallar var. Okumadıysan artık canın sıkılmayacağını garanti edebilirim." dedi. Yumruğunu Kaan'a doğru uzattı. Kaan vuracağını sandığı sırada Bay Adalet avcunu açtı. İçinde küp şeklinde küçük bir cihaz vardı. Tam ortasında da düğme var gibi duruyordu:

"İşte bu kurallar. Bunun ortasına bastığında kitap açılacak ve sen istediğin gibi kaydırıp kuralları okuyabilirsin. Ve garanti ederim ki sen bunu bitirene kadar eğitimin çoktan bitmiş olur."

Kaan'ın gözleri fal taşı gibi açıldı. Korkarak "Bay Adalet ben kitap okumayı sevmiyorum... efendim." dedi.

"O zaman çok kötü. Kuralları bilmeden buraya uyum sağlaman mümkün değil."

"Bay Adalet ... lütfen. Dışarıya çıkıp kardeşimi göremez miyim ? Kardeşim benim için gerçekten çok değerli."

Bay Adalet çenesini sıvazlayarak "Bir yolu var." dedi. Kaan birden neşe içinde Bay Adalet'e baktı. "Ancak bu yol senin hafızanın silinmesinden geçmekte."

Kaan'ın birden suratı düştü. Üzülmeye başladı. Bay Adalet'in elindeki küp cihazı alarak odasına doğru yürümeye başladı. Kaan köşeyi döneceği sırada Bay Adalet:

"Kameralarda senin eve gizlice girdiğini gördüm. Evden bir eşya almadın değil mi ?"

Kaan şaşırarak "Hayır." dedi ve sırıtmaya başladı. Bay Adalet bir şey daha diyemeden Kaan çoktan köşeyi dönmüştü.

Yazarın arkadaşı, "Ben yiyecek bir şeyler almaya gidiyorum. Bu kadar okumak beni çok acıktırdı." dedi.

Yazar, "Bana da bir şeyler alır mısın ?" dedi. Parayı arkadaşına uzattı. Arkadaşı iç çekerek parayı aldı ve bir şeyler almaya gitti. Geldiğinde yazara aldığı çikolatayı fırlattı. Yazar para üstünü beklerken arkadaşı yerine oturdu. Arkadaşı, "Ne ?" dedi.

"Para üstü hiç mi artmadı ?"

"Bir dahakine istersen sen gidebilirsin. Buradaki çikolatalar çok pahalı." dedi.

"Çikolata yerine başka bir şeyler de alabilirdin."

Arkadaşı sırıtarak "Evet ... alabilirdim." dedi.

Yazar arkadaşına kısık gözler ile baktı ancak arkadaşı kitap okumaya devam ediyordu. Yazar dişlerini sıkarak iç çekti. "Teşekkür ederim." dedi. Arkadaşı güler yüz ile "Bir şey değil." dedi ve okumaya devam etti.