~Zaburzenia depresyjne (inaczej depresja, od łac. depressio – „głębokość”, deprimere – „przygniatać”) – pojęcie stosowane w terminologii psychiatrycznej, odnoszące się do zespołów objawów depresyjnych występujących w przebiegu chorób afektywnych (określanych także jako zaburzenia afektywne, zaburzenia nastroju). Zespoły te objawiają się głównie obniżeniem nastroju (smutkiem, przygnębieniem, niską samooceną, małą wiarą w siebie, poczuciem winy, pesymizmem, u części pacjentów myślami samobójczymi), niezdolnością do przeżywania przyjemności (anhedonią), obniżeniem napędu psychoruchowego(spowolnieniem), zaburzeniem rytmu dobowego (bezsennością lub nadmierną sennością) lub zmniejszeniem apetytu (rzadziej wzmożeniem apetytu).
(Definicja z Wikipedii.)~
-Moja historia z depresją-
Więc tak. Zaczęło się to 2 lata temu. Zacznę od tego, że gdy wtedy byłam akceptowana przez osoby w klasie to potem większość się ode mnie "odwróciła". Ale miałam przyjaciółkę na dobre i na złe. Sądziłam, że nic, a nic nas nie rozłączy. Potem zaczęłam powoli zawiązywać kontakt z innymi. Tylko, że jej strasznie to przeszkadzało. Nagle obraziła się. Zaczęła być dla mnie po prostu wredna. Wtedy moja samoocena zaczęła spadać i tak powoli, powoli była bardzo niska. Wyzywała mnie. Uprzykrzała mi życie. Wtedy znalazłam deskę ratunku u innych znajomych. Przejdźmy do teraźniejszości. -OD TEGO MOMENTU DUŻO WULGARYZMÓW-
Aktualnie wyzywają mnie od szmat, dziwek, kurw, idiotek i nie tylko. Jak już mówiłam jestem bardzo, bardzo wrażliwa, a moja psychika zniszczona. Przez to mam problemy z cięciem się, koncentracją czy zaufaniem.
To tyle.
Bay!~
CZYTASZ
,,Pamiętnik smutnej osoby"
RandomDziękuję @MamDziwneCechy za piękną okładkę, niespodziankę! :3 Umówmy się. To jest MÓJ pamiętnik tylko, że publiczny. Więc jest on pisany na mój dziwny sposób. A teraz coś bardziej pozytywnego! Mam na imię Julia. Mam lat naście i no cóż postanowiłam...
