Promises

Κεφ 33

"Ναι;"ρωτησα χωρις να κοιταξω ποιος είναι στο τηλέφωνο.

Χτυπάει για δεύτερη φορα συνεχόμενα..

Πρεπει να ειναι κοντα τέσσερις τα ξημερώματα..ο Γκρευσον δεν πρεπει να ακούει τιποτα γιατι ειναι ακομα πανω μου και δεν κουνάει καθόλου..

"Μαράια;κοιμασαι;"ακουσα μια γνωστή φωνη

"Λογικα.."μουρμούρισα αφήνοντας το κινητο πανω στο αυτί μου,έχοντας ακομα τα ματια μου κλειστα,

"Μήπως ενοχλώ;Να παρω αργοτερα;"ρωτησε κάνοντας με να χάσω τον υπνο μου

"Ποιος ειναι;"ρωτησα ανοίγοντας τα ματια μου και κοίταξα το ταβάνι βαριεστημένα.

"Ο...Μεισον;"ειπε καπως αβολα

"Ω..χρειάζεσαι κατι;"ρωτησα ξανα χωρις ορεξη μπας και καταλαβει πως νυστάζω

"Ναι..ηθελα να σου μιλήσω..να σε ακουσω.."ειπε και γέλασε λιγο στο τελος

"Μεισον,εχεις πιεί;"ρωτησα τρίβοντας τα ματια μου και αρχισε να γελάει περισσοτερο

"Λιγο.."απαντησε

Ξεφυσιξα και προσπάθησα να σηκωσω λιγο τη πλατη μου για να τη στηρίξω στο προσκέφαλο.Αφου τα κατάφερα το κεφαλι του Γκρευσον βρισκόταν στο στομάχι μου πανω.Σοβαρα πρεπει να κοιμαται βαριά.Δε καταλαβαινει τιποτα.

"Μεισον,γιατι δε πας για υπνο;"ρωτησα ευγενικά

"Γιατι ηθελα να σου μιλήσω Μαράιαα.."ειπε ναζιαρικα

"Καλυτερα να πας να ξεκουραστείς και να μου πεις οτι θες αυριο..εχεις πιεί πολυ;"ρωτησα καπως ανησυχη ειναι η αληθεια

"Οχι,οχι!!!Τωρα θα σου τα πω που πηρα το θαρρος..σε παρακαλω Μαράια μη μου το κλείσεις.."

"Καλα,καλα..πες μου"ειπα ήσυχα για να μη ξυπνήσω τον Γκρευ

"Ωραια...Ωραια.."τραυλησε.
"Μαράια..ξερεις εγω.."

"Ελα Μεισον!"ακουστηκε μια αλλη αγοριστικη φωνη απο πισω

"Τωρα!"φωναξε νευριασμένος κάνοντας με να τιναχτώ και να κουνήσω απότομα τον Γκρευσον

Ηταν πολύ δυνατα και δεν το περιμενα..

Ο Γκρευσον απο την αλλη,έκρυψε τπ προσωπο του με τα χερια του και ξαπλωσε ξανα ολόκληρος πανω μου.

Με κοιταξε μπερδεμένος και κούνησε τον κεφαλι του σαν να με ρωτάει τι γινεται.

"Μαράια;εισαι εκει;"ρωτησε ο Μεισον