Promises

Κεφ 32

"Γκρευσον..εισαι σίγουρος οτι δε θες τη Μαντι;Μηπως δε σκέφτηκες καλα;"με ρωτησε ήσυχα κάνοντας με να τη κοιταξω

Εγνεψα και κοίταξα το κινητο που κρατούσα στο χερι μου,ενω ενιωσα το αλλο χερι να κρατάει σφικτά την ακρη της μπλούζας της..

"Τοτε τι το κοιτάς;Η τωρα η ποτε.."ειπε για να με ενθαρρύνει

Εγνεψα ακομα μια φορα και ξεκλειδωσα το κινητο μου.Πηγα στις επαφές και βρήκα το ονομα της Μαντι και αφου το επεξεργάστηκα λιγο,εκανα τη κληση.

Δε περιμενα πολυ μεχρι να απαντήσει..

"Γκρευσον;Σε παίρνω τόσες ωρες..γιατι δεν απαντάς;"ρωτησε εκνευρισμενη

"Αα ναι..ξεχασα οτι εισαι με τη Μαράια.."πρόσθεσε πριν μου δωσει την ευκαιρια να απαντήσω

"Μαντι,σταματα να φωναζεις.Ειχα δουλειες να κανω,και δεν ειμαι με τη Μαράια.."ειπα ψεματα γιατι δε θελω να μπλεξει

"Δουλειές με το σκυλάκι σου!"τσιριξε κάνοντας με να απομακρύνω για λιγο το κινητο απο το προσωπο μου

Κοίταξα τη Μαράια,φαινότανε στεναχωρημένη.

"Μαντι,μην ξανα μιλήσεις ετσι για τη Μαράια.Ειναι κολλητή μου και δεν θα την άφηνα να ερθει μονη της εδω.Αυτη ειναι η παρεα μου είτε σου αρεσει είτε οχι."απαντησα δαγκώνοντας τα νύχια μου

"Και γιατι δε μου ειπες τιποτα;Ουτε καν μπυ πρότεινες να ερθω μαζι."

"Γιατι ηθελα να περασω καλα με τη ΠΑΡΕΑ μου.Κι εξ αλλου μου το ειπαν τελευταια στιγμη,δε-"

"Να περασεις καλα με τη Μαραια τωρα που δεν ειμαι εκει.Ασε τα ψεματα.Με περνάς για χαζη;;"φωναξε διακόπτοντας με

"Ξερεις κατι;δε θα ασχοληθώ αλλο μαζι σου.Απο τη στιγμη που φέρεσαι ανώριμα και δεν καταλαβαινεις οταν σου μιλανε...Απο εδω και περα θα αλλάξεις υφάκι και τον τροπο σου προς τη Μαραια.Μη μου ξανα μιλήσεις μεχρι να συμπεριφερθεις σαν ανθρωπος"ειπα και το έκλεισα πριν προλάβει να πει κατι.

Το άφησα πανω στο στρώμα και γυρισα να κοιταξω τη Μαράια,η οποία με κοιτουσε ηδη,έχοντας ενα ψεύτικο χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη της.

"Done"ειπα κάνοντας τη να γνεψει χωρις να σβήσει αυτο το χαμόγελο.

"Χαιρομαι..επρεπε να το είχες κανει εξ αρχής.."ειπε ήσυχα