Κεφ 3

607 41 1
                                    

Μαραιας ποβ...

Πλεον ειναι η τελευταία ωρα..εχω ιστορία και βαριεμαι αφάνταστα..σε δέκα λεπτά χτυπάει το κουδούνι και ανυπομονώ να γυρισω σπιτι με τον Ίθαν..τις ωρες των διαλειμμάτων γνωριστήκαμε και ήρθαμε αρκετά κοντά..ειναι παρα παρα πολυ καλο παιδι..λυπάμαι που ο αδερφός του δεν ειναι σαν αυτον..εχει μπει στην παρεα των "καλών παιδιών" της τρίτης και μου εχει πετάξει αρκετές σπόντες και ασχημα σχόλια..λες και γνωριζόμαστε χρονια και ειμαστε φίλοι..ποιος νομίζει οτι ειναι;ευτυχως που ηταν και ο Ίθαν μπροστα και του την ειπε...καλα του εκανε..

"Μαραια.."ενιωσα ενα χερι να κουνάει ελαφρά τον ώμο μου..γυρισα και ειδα τον Ίθαν και όλη η τάξη ηταν άδεια..

"Εισαι καλα;;"ρωτησε σοβαρός..

"Εεε ναι..απλα σκεφτόμουν..ποτε χτύπησε;;"ρωτησα..

"Πριν πεντε λεπτά..εχουν φυγει σχεδόν ολοι.."ειπε και ενα μικρό χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο του..

"Ωραια..παμε κι εμεις."ειπα και χαμογελασα ελαφρά..

"Που μένεις;"με ρωτησε ενω περπατούσαμε στο πεζοδρόμιο..

"Εε..εδω πιο κατω..Εσυ;;"

"Κι εγω..Μαραια..λυπάμαι πολυ..ο αδερφός μου ειναι μεγάλος βλάκας..και τωρα με την καινούρια που παρεα εχει ξεφύγει..τους ξέρει μολις απο χθες και εχει γινει χειρότερος.."ειπε απογοητευμένος..

"Δεν πειραζει..και δεν χρειάζεται να λυπάσαι..αυτος θα επρεπε γιατι φέρεται σαν ηλίθιος..συγνωμη ειναι αδερφός σου ομως του αξίζει να τον λενε ετσι.."ειπα και άρχισα να νευριάζω μονο με τη σκέψη για το τι εγινε χθες..

"Εχεις δικιο.."ειπε

"Εσυ;πως και δεν κανεις παρεα με αυτούς;"ρωτησα..

"Μιλαμε λιγο..ομως δεν θέλω να γίνω σαν αυτούς ξέρεις..και ούτε θέλω να με φοβούνται οι άλλοι..επισης δεν θέλω να μιλαω μονο με συγκεκριμένα ατομα..μου αρεσει να κανω πολλούς φιλους.."ειπε βαζοντας τα χέρια στα τσέπες του..

"Δεν σε πειραζει αν οι φίλοι σου ειναι μικρότεροι απο εσενα;;"ρωτησα..

"Τι εννοεις;;"

"Να εγω...ειμαι ενα χρόνο μικρότερη..συνήθως η παρεα που χει ο αδερφός σου τωρα δεν κάνουν παρεα με μικρότερα..μονο αν δεν τους κάθεται καμια και ψάχνουν να φασωσουν..κατάλαβες.."

"Δεν ισχύει..βασικά δεν ξερω ούτε με νοιάζει τι κάνουν αυτοι..εμενα μου αρεσει που γνωρισα μια μικρότερη..μου αρεσει η παρεα σου και μη φοβάσαι..δεν κανω ποτε κατι τετοιο.."ειπε και μου χαμογελασε..

Promises Donde viven las historias. Descúbrelo ahora