Promises

Κεφ 12

"Νομιζα πως έφυγες με τον Μεισον.."ειπε ο Ίθαν πετώντας τα κλειδιά του στο τραπεζάκι

"Και πηγα που;"ρωτησε ειρωνικά ο αδερφός του..

"Για καμια γκομενα;μιας και μπορεις να εχεις οσες και οποίες θες.."απαντησα βαριεστημένα κάνοντας τον να μου ρίξει ενα θυμωμένο βλέμμα

"Τι με κοιτάς ετσι;αυτο δεν ειπες πριν στο σπίτι της Μαραια;"πρόσθεσα αφου δεν πήρα απαντηση..

"Αννι..παμε πανω;"ρωτησε διστακτικά ο Ίθαν...

"Ναι..εξάλλου τωρα που καταλαβα  τι ανθρωπος ειναι ο αδερφός σου δε θελω να ειμαι κοντα..ξερεις αυτούς που γυρνάνε με τη μια και με την αλλη δε τους χωνεύω.."ειπα ξερα ανεβαίνοντας πανω πριν καν απαντήσει..

"Ηταν ανάγκη τωρα αυτο;"ρωτησε ο Ίθαν ανοίγοντας τη πορτα του δωματιου του..

Πριν τη κλείσει πισω του ενα δυνατο μπαμ ακουστηκε απο κατω..

Ο Ίθαν έτρεξε δτο παραθυρο του και κοιταξε απο κατω..

"Μπραβο..τωρα παει στης Μαραια.."ειπε σιγανα

"Αν τη στεναχωρήσει αληθεια σου λεω θα τον δειρω..και δε με νοιαζει αν ειναι αδερφός σου.."ειπα κοιτωντας προσεκτικά

Ειδα τον Γκρευσον να περιμενει υπομονετικά εξω απο τη πορτα..αρκετα δευτερόλεπτα αργοτερα η πορτα άνοιξε σιγα σιγα με τη Μαραια να κανει την εμφάνιση της φορώντας τα πιτζαμάκια της..

Μακαρι να ημουν εκει να εβλεπα και να ακουγα τι της έλεγε..

Γκρευσονς ποβ..

Τη χαζη που ειναι..εκνευρίστηκα τοσο πολυ με την Αννι..δε πιστευω οτι ειπε τετοιο πράγμα..

Μετα απο αυτο δεν υπάρχει περίπτωση να μείνω εδω αποψε μαζι τους..για κανενα λογο..

Αμεσως μετα που ανέβηκαν πανω βγήκα απο το σπίτι με νευρα πηγαίνοντας προς της Μαραια..

Δε ξερω γιατι..για να μαθω τι εκανε ο Μεισον χωρις μπλουζα στο δωματιο της;για να αποφύγω την Αννι και την ειρωνία της;για να δω αν ειναι καλα η Μαραια;μήπως για να τη δω απλα;

Χτυπησα το κουδούνι και περίμενα..λίγα δευτερόλεπτα αργοτερα η πορτα άνοιξε αρκετα αργα και το κεφάλι της Μαραια ξεπρόβαλε απο πισω..φαινοταν τοσο λυπημένη και αδύναμη..άνοιξε περισσοτερο τη πορτα και περιμενε σιωπηλή..