Promises

Κεφ 34

"Μαραια.."ψιθύρισα στη κοπελα που ειχε αποκοιμηθεί στην αγκαλια μου.

Φαίνεται πως η ζέστη που βγαίνει απο το τζάκι και οι αγκαλιές της αρέσουν.

Έσκυψα ώστε να της δωσω ενα φιλι στο πλαι του κεφαλιού της,και στη συνεχεια ακούμπησα τα χείλη μου εκει.

"Μαραια.."ψιθύρισα ξανα και νομιζω η αναπνοή μου τη γαργαλισε,επειδη κουνήθηκε λιγο,κάνοντας με να γελάσω.

"Εε.."ειπα ακομα μια φορα και άνοιξε αδύναμα τα ματια της.

Κοιταξε γύρω της,σήκωσε ελαφρά το σωμα της που έγερνε πανω μου και τεντωθηκε.

"Τι ωρα ειναι;"ρωτησε ήσυχα γυρνώντας να με κοιταξει

"Πηγε τέσσερις.."απαντησα και με κοιταξε έκπληκτη

"Κοιμαμαι τόσες ωρες;"ρωτησε κι εγνεψα,γελώντας λιγο με την αντίδραση της.

"Κοιμήθηκα Ωραια παντως."μουρμούρισε και ακούμπησε τη πλατη της παλι στο στηθος μου,χαλαρώνοντας ετσι το σωμα της.

"Και αυτο,επειδη κοιμήθηκες πανω μου."ειπα περήφανος και σήκωσε το κεφαλι της να με κοιταξει.

Φανηκε να το σκέφτεται και μετα ξεκόλλησε απο πανω μου.Καθοταν μονο ανάμεσα στα ποδια μου.

"Συγγνωμη..Γιατι δε με ξύπνησες;Σε κούρασα;"ρωτησε ανησυχη κάνοντας με να γελάσω ξανα

"Οχι,δε με κουρασες.Αν με κουραζες θα σε παρατούσα στο πατωμα"ειπα και γέλασε εκεινη,αυτη τη φορα.

Η αληθεια ειναι πως δε με κούρασε.Αφου στηρίζω τη πλατη μου πισω στο πουφ.

"Δε θα το εκανες"ειπε και σηκωθηκε ορθια,για να τεντωθει καλυτερα.

"Γιατι οχι;"ρωτησα σηκώνοντας το φρυδι μου

"Επειδη κρύωνα,και αν κρύωνα θα ένιωθες τύψεις,και μετα θα ζητούσες συγγνωμη και θα στο έπαιζα δύσκολη,και μετα θα εκλαιγες και θα ένιωθα εγω τύψεις οποτε μετα εγω αναγκαστικά θα σε συγχωρούσα."ειπε ήσυχα

"ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΚΡΑΤΑΣ ΚΑΚΙΑ,ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΨΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΑΣΧΗΜΑ;;;"ρωτησα αυστηρά προσπαθώντας να τη κανω να νιώσει εκεινη ασχημα αυτη τη φορα.

Η εκφραση της άλλαξε,και φανηκε αναστατωμένη.

"Ο-οχι,εννοούσα-"

"Καταλαβα πολυ καλα τι εννοούσες!"ειπα ενοχλημενος κάνοντας τη να κοιταξει στο πατωμα.

"Συγγνωμη.."ψιθυρισε παίζοντας κε τα δάχτυλα της.

Δεν μπορουσα να τη βλεπω αλλο ετσι,γιαυτο την τράβηξα πανω μου.