Uçurumun Kenarı

HER ZAMAN UMUT VARDIR

                          Herşey bitti dediğin anda ilaç gibi gelen şeyler vardır hayatta. Herşeyden umudunu kestiğin an yeniden bişeyler yeşerir içinde yeniden hayat bulursun.

                       Bir şeyden vazgeçtiğinde sana nasıl geri döndüğünü görürsün. Oysaki nasılda geç olmuştur çünkü sen çoktan varıcağın yere varmış acıları ardında bırakmışsındır. Çünkü o hiç olmaz dediğin mucize olmuştur artık hiç beklemediğin anda hayatının en güzel hediyesini göndermiştir Allah.
            Hayattan umudumu kestiğim anların birinde Allah banada böyle güzel bir hediye gönderdi işte. Nasıl olurda bir insan birine böylesine iyi gelebilirdi böyle çok sevebilirdi diye düşündüm başlarda çok ta korktum. ya tekrar aynı acıları yaşarsam ya tekrar yapayalnız kalırsam diye. Yaşadığım şeyler insanlara karşı olan güvenimi alıp götürmüştü yine aynı güvenle güvenemezdim kimseye ve o kişinin bana ne kadar iyi geleceğini bilsem de kendi ellerimle uzaklaştırdım . Allah'ın bana gönderdiği bu hediyeyi kendi ellerimle itiyor muydum yoksa?Peki sarıp sarmalamasına izin versem gün gelip yine canımı yakar mıydı?
         Bu tarz düşüncelere dalıp giderken yine hayatın bana oynadığı oyunlardan birisi olmuştu yine hayatta değer verdiğim insanlardan birini sonsuza dek kaybetmiş toprağın altına vermiştim. İşte şimdi daha cok birine sığınma yaralarımı sarma isteği olmuştu içimde. O hala ordaydı o bir mucizeydi ve hiç gitmiyordu ne yaparsam yapayım gitmedi ve ben bir kumar oynadım çaresizliğimi biraz da utangaçlığımı alıp ona gittim böyle bir karşılanma hiç beklemiyordum beni öylesine benimsemişti ki sanki ben hiç onu elimle itmemiştim o hep ordaydı o hep beni izliyordu ve ne zaman ona gitmek istesem bana kocaman kocaman kollarını açardı. 
         Açmıştı da kollarını ve ben çok uzun zaman sonra kendimi bu kadar güvende bu kadar mutlu hissetmiştim.