Seasons Of Love

SOL: 37

Summer's POV

Nagising ako dahil sa sinag ng araw, bumangon ako ng dahan dahan dahil medyo masakit pa ang ulo ko. Tumingin naman ako sa orasan sa bed side table ko nanlaki ang mata ko ng makita kong 10 am na. 

"Shet late na late na ako!" Sigaw ko. Babangon na sana ako kaso biglang pumasok si Yassi sa kwarto ko. 

"Wag ka ng pumasok tumawag na ako kay Mam. Sabi ko may sakit ka " She said then nilapag niya sa harapan ko yung breakfast. 

Hindi na raw kasi ako pinagising ni Kuya kasi late na rin kami nakauwi kagabi. Hindi naman daw nagalit si Kuya ng malaman na lasing na lasing ako. 

"Kamusta na yung pakiramdam mo? Masakit pa rin ba ulo mo?" Nag aalalang tanong niya sakin. Ininom ko muna yung dala niyang coffee bago ko siya sagutin. 

"Oo. Pero medyo okay na ako" 

"Ayan kasi ang kulit kulit mo hindi ka kasi tumigil kaka inom ng tequila kagabi" Natigilan naman ako sa sinabi ni Yassi. Shet oo nga pala! Magkakasama kami nila James kagabi. 

"Ya-ssi anong ginawa ko kagabi?" Tanong ko sakanya.

"Gusto mo ba talaga paalala ko pa sayo? Tinanong mo lang naman siya kung bakit hindi ka niya hinayaan mag explain bakit nagalit siya tas sinabi mo lang naman na hirap na hirap kang kalimutan siya" Napahiga na lang ako sa kama ko at napapikit ng sabihin yun ni Yassi, 

Ano ba naman katanghan ang pinag gagagawa mo Summer?!

"Yassi ayoko na! Hiyang hiya na ako! Gusto ko na magpakain sa lupa!" Sigaw ko. 

"Hay nako kung ako yung lupa iluluwa kita. Hayaan mo na tapos na eh. At least nasabi mo na sakanya yung kinakasama ng loob mo" Yassi said. Napabuntong hininga na lang ako. 

"Kumain ka na lang diyan. Aaalis ako. Gusto mo bang sumama? Kaya mo ba?" Sabi saakin ni Yassi. 

"Sige sama ako, mag aayos lang ako" Sabi ko sakanya. Yassi just nodded then lumabas na ng room ko. 

Kinain ko na lang yung binigay na breakfast ni Yassi. Pagkatapos nun nag ayos lang ako at umalis na kami ni Yassi. 

Tumingin tingin lang kami ng pwedeng pasalubong kasi nga malapit narin matapos yung OJT namin dito. After nun kumain kami sa malapit na restaurant. Pagkatapos nun nag decide kami mamasyal na lang kaya pumunta kami sa may  Palace of Fine Arts. 

"Nadz, bili lang ako ng coffee wait mo na lang ako dito. Gusto mo rin ba?" Yassi said. Nakaupo lang kami dito sa may bench. 

"Sige ako rin. Wait na lang kita dito" Sabi ko sakanya at umalis na siya para bumili ng coffee. 

Habang hinihintay ko si Yassi may bigla naman tumabi sakin. Halos gusto ko ng magpakain sa lupa ng makita ko kung sino yung tumabi sakin. 

"Ja-mes" Kabadong kabado ako ngayon. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. 

"Hey. How do you feel now?" Tanong niya sakin. Halata naman sakanya na nag aalala siya. 

"O-kay nako. Hindi na masakit ulo ko" Sagot ko sakanya sabay iwas ng tingin. 

Nagulat naman ako ng bigla niyang hinawakan ang kamay ko. Gusto ko man bawiin ang kamay ko pero hindi ko magawa. Iba ang sinisigaw ng puso ko.

"I'm sorry Summer. I'm sorry for everything." He said. Is he crying? 

"Ano ka ba James okay na yun. Tapos na. Matagal na kitang pinatawad" Sabi ko sakanya. Totoo naman eh. Oo nasasaktan ako pero matagal ko na siyang pinatawad. 

"I'm sorry I was not able to hear your explanation, Sorry din kasi hinid man lang kita napagtanggol.I was blinded by my pain.  I am very Sorry" He said then hinalikan ang mga kamay ko. 

Wala akong ibang nagawa or nasabi. Napaiyak na lang din ako. 

"You are very special to me Nadz and-" Hindi ko na pinatuloy ang sasabihin niya tumayo agad ako. Pero pinigilan niya ako maka alis. 

"Ayoko ng marinig pa ang sasabihin mo James. Ayokong masaktan. Ayokong umasa. Masyado ng maraming pinag daanan ang puso ko." I said to him. Hinawakan naman niya ang dalawa kong kamay. 

"I wont hurt you again. I promise that. Yes at first I was very confused. Everytime I'm with Kath I can't stop thinking about you. You are making me crazy Nadz. I'm happy when I'm with you. You make my heart beats so fast. " Lalong bumuhos nag luha ko sa narinig ko. 

"Ako rin James. Kung alam mo lang kung gano ko pinigalan itong nararamdaman ko. Because alam kong mali eh. Sa tuwing kasama mo si Kath yung puso ko parang dinudurog." I said. 

 "I'm sorry Nadz. Hindi ko lang nagawang hiwalayan si Kath because gusto kong maging sigurado sa nararamdaman ko para sayo. And know I'm really sure what my heart wants. And that is you Summer Nadine Lustre" Parang musika sa tenga ko ng marinig kong sinabi yun ni James. 

"You're always in my heart James since the moment we met. Hindi ka nawala" When I said those words agad niya akong niyakap ng mahighpit. 

Wala na kaming pake kung maraming nakakakita saamin o muka kaming tanga. Ang importante masaya kami ngayon. 

"So that means your my girlfriend now?" Sabi niya sakin ng makabitaw kami sa yakap. Sinuntok ko naman siya dibdib. 

"Gago ka ba? Manliwag ka muna!" Sigaw ko sakanya. 

"What? Kailangan pa ba yun? We like eachother naman eh" Maarte niyang sabi. 

"Oo kailangan! Si DJ nga niligawan ako eh!" Sagot ko sakanya. Bigla naman nagbago ang expression ng muka niya. 

"Fine! I'll court you.Kahit naman maging girlfriend kita araw araw kitang kitang liligawan. At mas gagalingan ko pa manligaw kesa sa DJ na yan! You know what everytime na magkasama kayo I want to punch him para lang mapalayo siya sayo" Natawa naman ako sa sinabi niya. 

"Nag seselos ka ba sakanya?" Tanong ko sakanya. 

"Yes!" Walang pag alinlangan na sagot niya saakin. 

"And he fucking confessed to you?! How dare him! Inisip ko pa na baka siya na yung gusto mo ngayon. Fuck!" Natatawa na lang ako sa pinagsasabi niya. Grabe pala toh magselos. 

"Don't worry. Sinabi ko naman sakanya na hanggang friends na lang kami" Explain niya saakin. 

"Aba dapat lang" He said then hugged me again. 

"Yes effective plano namin!" Napatingin namna ako sa nagsalita. Si Yassi kasama niya si Alex and Bret. 

"Plano?" Nagtataka kong tanong. 

"Yes.Sabi kasi nila hayaan muna kita but I cant take it anymore that's why I followed you here,I missed you so much. Kaya kagabi when you passed out nagpatulong ako kay Yassi" Napangiti naman ako sa sinabi niya. 

Niyakap ko na lang siya ng mahigpit at inenjoy ang moment namin.