The flowers died on Monday- Verhalen Bundel🍃

Road trip

De frisse lucht van pas gevallen regen vult mijn autootje. Na een lange nacht zet ik het raam open. Buiten zie ik ons kampvuurt, een enkel kooltje gloeit nog, zelfs na de stortbui van net. We staan met de groep, bestaand uit vijf auto's, en dertien personen, op een groot open veld langs het Itaho meer. De auto's staan in een grote halve cirkel om het kampvuur. Ik kijk om naar mijn mannetje. Hij ligt heerlijk te slapen op mijn schoot. Lekker languit op het bed. Dat was eerst de achterbank, maar deze hadden we voor de reis omgebouwd. Ik haal mijn hand door zijn haar en kijk weer uit over het meer. Deze is helemaal stil waardoor de bergen en de bomen aan de overkant precies gespiegeld worden, alsof het meer een portaal is naar een andere wereld. Ik adem de frisse lucht nog eens goed in en kijk op de klok. Het is half acht, nog iets te vroeg om iedereen wakker te maken. Plotseling gaat er bij een van de andere auto's een deur open. Er springt iemand uit en stommelt weg met een rol wc-papier onder haar arm. Het is Rose, een leuke meid en net zo avontuurlijk als de rest. En samen met mij de enige meid uit de groep. Ik grinnik door haar geknepen loopje. Ja, waar ben ik in verzeild geraakt? Een ware droom, denk ik zelf. Met een groep van de meest eerlijke, knotsgekke, stoerste en loyaalste mensen die ik ken Amerika rondreizen. Heerlijk. In eerst instantie kende ik nog niet iedereen, alleen Rose en Adrian. Die kende ik van school. Maar de rest heb ik leren kennen onderweg. Ik kijk weer naar Mason, die ligt nog heerlijk te slapen. Ik verzit een beetje en probeer weer even te slapen. 

Langzaam word ik wakker van geroezemoes en gerommel. Ik kijk op en zie dat de groep wakker begint te worden. Adrian kijkt net mijn kant op en ik zwaai even naar hem. Hij zwaait terug en gaat verder waar hij mee bezig is. Mason ligt nog steeds te slapen, wat ik snap, want hij gisteren had de hele dag doorgereden. Ik pak zijn hand en kus deze. Met een glimlach wordt ie wakker. "Hé, schat. Wordt je wakker?" Hij knikt, rekt zich uit en gaat zitten. Zijn haar staat ik pieken en hij kijkt nog een beetje suffig. "Ik weet één ding." Mompelt hij terwijl hij in zijn ogen wrijft. "Hm?" Ik kijk hem vragend aan. "Vandaag rijd jij." We lachen en hij kust me. "Nou, vooruit dan maar." Ik pak mijn schoenen en stap de auto uit. Het vuurtje is weer opgestookt en er word al thee en koffie gemaakt. Een heerlijk begin van een lange dag. 

"En weer een leuke headcanon.😊"

X~