Door een klein foutje kan een hoop veranderen, zoals wanneer je op je vakantie een groene gloeiende steen vind. Alles in je roept: "Niet aanraken" "Afblijven" "Je weet niet wat het doet" en je toch de fout maakt om het aan te raken. En als je op dat moment ook nog denkt aan de middeleeuwen, is het oppakken van een heel sterke tijdssteen geen helder moment. Dan zit je inneens in een herberg gevuld met dronken stamgasten en schreeuwende keukenmeiden.
Tot in je oren in de problemen om dat wat ik nu in me handen heb. Een tijdssteen.
Maar laat ik bij het begin beginnen. Ik heet Miranda, Miranda Varenshof, de vierde vinder van de tijdssteen, nu ik door het oppakken de tijd terug heb gespoeld naar de middeleeuwen, ben ik op zoek naar de makers van deze steen. Maar helaas zijn er ook mensen opzoek naar de steen en dat maakt het nog moeilijker om deze makers te zoeken. "Miranda?" Een jongeman met helder blauwe ogen en een hoed kijkt me aan. En een lach verschijnt op mijn gezicht. Oké, de zoektoch is iets makkelijker geworden sinds hij in beeld is. "Dag, Mort, heb je wat kunnen vinden?" Hij komt tegenover me zitten en legt een boekje op tafel. Ik open het boekje en zie meteen dat het een getypt boekwerk is. Niet als met een computer, maar als met een oude typmachine. Nou, ja oude....toekomstige. "Mir?" Oja, Sorry. "Wat is er?" Ik lees de eerste bladzijde. Het is een dagboek. Van ene Hans Porter. Geschreven in 1910.
"Weer (al zeg ik het zelf) een leuk idee, ben momenteel bezig met een tweede deel, maar gaat nog niet zo soepeltjes. 😝"
X~
JE LEEST
The flowers died on Monday- Verhalen Bundel🍃
Narrativa generaleEen boek met allemaal korte verhalen. Geinspireerd door muziek, teksten en zomaar ideeën. Het eerste verhaal heet Roamer. (Daar ben ik zelf helemaal gek van.😜) Tweede is een scène genaamd Snowflake. En dan heb je nog Roadtrip en Fight...oftewel: ve...
