Bewildered Heartbeat [COMPLETE] [Heartbeat Series](#1)

CHAPTER 5: I'm sorry and I miss you

Chaki's POV

"Dito ka muna dahil lumalakas na ang ulan at basang basa ka na dyan baka magkasakit ka pa." Nagaalalang sabi niya sa akin.

Tumango na lang ako, so di nya pala alam na house ko toh.

Pero anong ginagawa niya dito sa mansion ko?!

Nang makapasok na ako ng mansion, nagulat ako ng biglang may yumakap sa akin.

"CHAKI-CHAN!! I miss you so so much!" Sabi nung lalaking yumakap sa akin.

Chaki-chan? Lalaki? Don't tell me it's M-miggie!!

"M-Miggie is that you...?" Mahinang sabi ko.

"You bet I am." Masiglang sabi niya sa akin.

(^__^)siya

(0_0)ako

OMG!!! Sino ang gwapong nilalang na ito na nahulog mula sa langit? Ay oo nga pala, si Miggie lang pala ito.

"Long time no see, Miggie!" Masiglang bati ni Eliot kay Miggie.

Wait, magkakilala ba silang dalawa?

"Magkakilala ba kayo?"

"Oo naman... What do you expect?" Mayabang na sabi ni Eliot sa akin. Tsk, kanina ang bait bait ngayon mayabang na naman... BIPOLAR KANG LOKO KA!!! Tapos umalis na siya sa harap namin.

Nagulat na lang ako nang bigla akong hinawakan ni Miggie sa kamay at hinila papaalis ng kwarto na iyon. Ano problema nito?

Nang makarating kami sa isang kwarto sa 2nd floor. Actually, Ito ang nag-iisang guess room na may balcony pang kasama.

Madilim, but I can still see his angelic face.

Nagulat ako nang bigla niya akong niyakap ulit. Nakakailan na siya ah.

"I'm sorry and I miss you so so much." Bulong niya sa tenga ko na biglang nagpakiliti sa akin. Ang lakas pa naman ng kiliti ko sa tenga.

(>\\\\\\\<)

"I'm sorry because I leave you here in the Philippines, I'm sorry dahil hindi na ako nakakapagpadala ng sulat..." Lalo nya pang hinigpitan ang pagkakayakap sa akin.

"And I miss your sparkling eyes, your lovely yet SCARY voice, and your sweetest smile that I've never seen for years." Dugtong pa niya.

Wow ang haba ah. Pero bakit naka empathize iyong scary??

May problema ba siya sa boses ko?!

Nagulat na lang ako nang bigla niyang hinawakan ang magkabila kong pisngi.

(0/////0)

"Why are you blushing?" Tinatanong pa ba iyon?!

"Ahhh... ehh... A-ano kasi..."syete! Nauutal na naman ako!

"What's wrong Chaki-chan?" Nagaalalang tanong niya sa akin.

"Ahh... ehh... m-magpapalit lang ako ng damit."

At agad akong kumaripas ng takbo papaalis sa guess room na iyon, nagka dapa dapa pa nga ako sa kakamadali eh at narinig ko pang tumawa ng mahina si Miggie.

--------------------

Sa kwarto ko...

Ayokong bumaba sa di malamang dahilan, kaya nandito lang ako sa kwarto ko nanonood ng anime.

*tok-tok-tok*

Ayan na naman iyang kumakatok na iyan. Sa totoo lang, kanina pa iyan eh nakakairita na kaya!

Kaya ang ginawa ko ay nilakasan ko ko ang volume ng TV(kanina nasa 26 ang volume ngayon nasa 100 na!).

Tiningnan ko kung anong oras na at 11:36 pm na. Wow bilib din ako sa kumakatok na yan ha, kanina pa kasi siya kumakatok iyan simula pa nung 9:00 eh.