Marrying my Boss

Chapter 12

Jane's POV

Hello there! Miss mo ang maganda pangalang POV na ito no? Uy, aminin! Dejoke lang!

Siguro kilala niyo na si Stephen 'no? Yes yes! Na crush at first sight ako sa kanya. Crush lang! Hindi love okay? Stephen Montellano ang full name niya. Pang gwapo noh? Mana sa mukha niya eh.

Magkatabi nga kami sa bus kanina at hindi ko natabihan si Kez. Nagtatampo siguro 'yun! Pero hihihi! Patawarin mo ako bes! Minsan lang 'to!

Sabay din kaming bumaba sa bus. Hindi ko na hinintay si Kez. Magkikita naman kami sa room eh.

Ayun, nagusap usap kami ni Stephen. Malayo pa naman ang time eh tsaka secret! Get to know more each other pa ang peg namin ngayon!

"Hahaha! Bakit ka nakangiti?" tanong ni Stephen. Gosh! Nakakahiya! Nakita niya palang nakangiti ako?

"Ah... wala yun! Hehehe."

"Hahaha, wait lang ah? Punta lang ako restroom ah?" pagpapaalam niya. Tumango nalang ako.

"Ah sige! Kitakits nalang mamaya, punta na rin ako sa klase ko eh."

Nagpaalam na kami sa isa't isa. Oh noes! Ito na ba ang huli? Ang drama ko talaga. Magkikita pa kayo, Jane. Oa ka lang talaga.

Habang naglalakad ako sa hallway papunta sa classroom, may nakita akong lalaking minamasdan ang classroom namin. Weird. Or baka may pinagmamasdan siya sa loob? Malapitan nga.

Galaw siya ng galaw. Titingkad, yuyuko. Napa-huh nalang ako. Kaya kinulbit ko siya.

"Hoy, Kuya! Sino ang hinahanap mo? Para kang timang diyan."

Hindi pa rin niya ako nilingon. Aba, hindi pinansin ang kagandahan ko? Kaya kinulbit ko ulit siya.

"Hoy—"

"Ano?" napatulala ako kasi si— Stephen. Diba, nag cr siya?

"Step—"

"Classmate mo ba yang si Keziah? Paki kumusta ako sa kanya ah. Salamat." tsaka siya umalis.

Huh? Diba si Stephen yun? Diba nag restroom siya? How come na napunta siya dito and start babbling things about Keziah in my face. And to think na, hindi niya ako namukhaan? May amnesia siya?

Sinundan ko si Stephen, "Stephen!" tawag ko nito. Pero hindi ako nilingon.

What is happening? It's so weird! Argh! Magkakilala pala si Stephen at Keziah? Kaya pala ang tahimik niya kanina. Aish!

Pumasok na ako sa classroom. Kinausap ako ni Kez pero umiwas ako. Nagtatampo ako.

Hanggang sa nag recess. Pumunta ako sa cafeteria na mag-isa. Balak ko pa namang mang libre kina Kez at Stephen ngayon. Pero badtrip ako.

Bumili na ako ng snacks tapos umupong magisa sa table. Nabigla nalang ako nung may humila sa isang bakanteng chair sa table ko. Ko talaga? I am the owner for the meantime.

Speaking of the—, si Stephen. Ngiti-ngiti pa siya. Hindi ko siya ningitian at parang invisible lang siya sakin kasi patuloy pa rin ako sa pagkain ko.

"Jane, sabay sana tayo nag recess!" hindi ko pinansin. Kausapin mo sarili mo.

"Sasabay sana si Keziah sa atin eh kaso tayo nalang daw."

"Oy."

"Ingay mo!" bulyaw ko pero syempre average voice lang. Nagulat naman siya. I feel guilty pero still may atraso siya. Wow, possessive ko ba?

"H-ha?"

Umiwas nalang ako ng tingin. Bahala ka diyan, patuloy pa rin ako sa pagkagat ng pagkain ko.