Wolność... czy kiedy mamy tą upragnioną rzecz to czy naprawdę czujemy się szczęśliwi? Czy bycie wolnym oznacza że nie posiadamy żadnych obowiązków, obietnic... a przede wszystikm zmartwień o bliskie nam osoby ?
A co jeśli te bliskie osoby nienawidz...
Wypalone do korzeni drzewa były jedyną rzeczą, którą potrafiłaś dostrzec w niekończącej się ciemności.
Mijając coraz to nowsze kształty miałaś wrażenie że są potworami których boją się małe dzieci. Może i były przerażające, ale z drugiej strony ciekawiły Cię. Z chęcią przyjażałabyś się chociażby jednemu, ale zrobienie tego w tej chwili, byłoby naprawdę złym pomysłem.
,,Zamiast fascynacją drzew, powinnam skupić się na ucieczce" - pomyślałaś.
Biegłaś jak nigdy dotąd, a twoje serce biło jak szalone. Nogi za to coraz bardziej odmawiały posłuszeństwa. Jakby chciały aby ON Cię w końcu dopadł. Tak czy siak i tak po jakimś czasie by do tego doszło. Ale ty miałaś w sobie szczyptę nadzieji, że uda ci się go jednak zgubić...
...
,,Dlaczego musisz się tak mocno okłamywać?!"
Jeśli byś mu zwiała, po jakimś czasie by i tak cię znalazł, i jednym mrugnięciem doprowadził do twojego zgonu...
No właśnie...
...jego spojrzenie...
Zawsze jak patrzył na ciebie tym swoim kłamliwym wzrokiem w sercu czułaś nagłą pustkę a potem...
...małą, ciepłą iskierkę nadzieji. Była taka mała a zarazem taka ciepła. Wszystko jednak mijało kiedy przypominałaś sobie głos...
EJ!
,,Nie powinnam o tym myśleć, nie zmienię już JEGO toku myślenia... to co było już zawsze będzie, teraz liczy się abym uszła z życiem..." - pomysłaś.
...
Nogi bolały ciebie coraz bardziej, w głowie natomiast słyszałaś dziwnie znajome szepty powtarzające jedno zdanie: ,,To koniec..."
Postanowiłaś że lepiej je spróbować ignorować i na ostatnich siłach biec dalej.
Naglepojawiło się przed tobą ogromne drzewo. Było najbardziej wypalone, a jego gałęzie wyglądał dość ostro.
Jedna gałąź była inna. Był na niej powieszony sznur, z którego zwisała ludzka sylwetka.
Twoja ciekawość wzięła górę. Zwolniłaś tępo biegu, po czym szybkimi krokami podeszłaś pod drzewo. Byłaś zaintrygowana, kim jest ten nieszczęśnik.
Z początku, przez ciemność nie rozpoznałaś nikogo znajomego ale... gdy dostrzegłaś charakterystyczny przedmiot tej osoby, czyli czapkę z sosną, coś w tobie pękło. Poczulaś łzy na poluczkach a twoje nogi sparaliżował strach. Patrzyłaś na widok swojego najdroższego przyjaciela z osłupieniem.
-N-nie... NIE ! NIE ! NIE !-krzyczałaś zasłaniając sobie twarz dłońmi, następnie upadłaś sama z siebie na kolana- T-to k-kłamstowo! O-on nigdy by...
Twoje krzyki przerwał śmiech...
Dobrze wiedziałaś do kogo należy...
...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
