They Don't Know About US

Chapter7- The Revelation. Past.

Chapter 7

Aby: Okay lang ba ang lahat?

Ara: Yes Kapitana.

Mika: Babe. Okay ka lang ba? Mag dedate pa tayo.

Kim: Ang landiiiiii!!!!!!

Mich: Oy! Magsi ligo na nga muna kayo at baka magkasakit kayo!!

Mika: Daks!! Tara sa kwarto!

Ara: Oo! Andyan na.

Cienne: Sama na ako mga maganda.

Aly: Greta,san tayo matutulog?

Gretch: Kila Mika nalang!

Carol: Dun nalang kayo samin! Sakto na. Pano ba yan Kapitana.

Aby: Okay lang dun nalang kami sa kabila. sige na! Matulog na.

Cienne: Yes Kapitana.

(sa kwarto ng bullies patay na ang ilaw)

Cienne: *Ikot dito ikot doon*

Carol: Punyeta Cienne! Ang likot mo!!

Cienne: HINDI AKO MAKATULOG! Parang feeling ko may mali. Teka iinom nalang muna ako ng tubig.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Van's POV

Andito ako sa may tabing dagat ngayon malapit sa apartle namin. Ang lalim ng iniisip ko. Andaming problema. Na ako lang din ang may pakana.

"Hindi ka din makatulog?"

Van: Camille.

Camille: Hindi ko kayo guguluhin. Makikipag ayos ako. Galit ang lahat sakin. gusto ko mag sorry. Alam kong kasalan ko ang lahat. Pasensya na.

Van: Tama na. Wag ka lang magsalita gawin mo yung tama! Nagagalit ako kasi yung past natin hindi namawala. Ang mahirap pa nun,dumating ka ulit. Okay na kami ni Cienne. Camille. Please. Nakakapagod din kasi. Nakakapagod na marinig na araw araw. Galit siya sa yo na ayaw ka na niyang makita. nagbabalik lang yung mga araw na nagaaway kami dahil sayo.