The Playboy's Babies

Chapter 26

Chapter 26

--

Schneider's PoV

"Ano bang nangyayari sa'yo?! Nakakahiya ka na ah!" Naiinis na natatarantang sigaw niya saakin ng makapasok na kami sa sasakyan.

"I just need a damn explanation Eina! Bakit hindi mo sinabi saakin ang pagbubuntis mo?" Pagtatanong ko ulit sakanya, at hindi ako titigil hangga't hindi ko nakukuha ang sagot na hinahanap ko.

Napahilamos si Eina ng mukha niya. "Because I know na hindi mo din tatanggapin ang pagbubuntis ko! There! I said it okay na?!"

Mas lalo akong nainis sa sinabi niya. "Who said I won't?! Papanindigan ko 'yan!" Sabay turo ko sa tiyan niya.

"Lahat gagawin ko para sa'yo Eina! Isang sabi mo lang saakin mahirap mang gawin o hindi tutuparin ko! Handa akong ibigay sa'yo, lalo na't alam kong magkakaanak na pala tayo mas dodoblehin o titriplihin ko pa ang effort ko para maging masaya ka sa piling ko kasi nga mahal kita! Kaya bakit mo nasabing hindi kita paninindigan?!" I was out of breath when I finished my sentence.

Natulala lang siya, ilang beses siyang napakurap habang inaabsorb ang lahat ng sinabi ko at nakita ko na siyang naluluha.

"P-pero 'yung sinabi mo saakin nung nakaraang linggo." Tuluyan na siyang humagulgol. "Ang gulo mo. Bakit ka ganyan? Wag mo namang ako ulit paasahin, alam mo ba kung gaano kasakit yung tatlong salitang binitawan mo saakin? Sobrang sakit."

"Pero kahit masakit, tinanggap ko yung katotohanan, pababayaan na kita. Pero bakit ngayon andito ka ngayon sa harap ko at sasabihing mahal mo ako?! That's Bullshit!" Pagtutuloy niya.

Lumambot naman ang mukha ko at lumapit sakanya para yakapin siya. Pero ayaw niyang hawakan ko siya, I felt a sting when she pushed me away. But I deserve it.

"I think it's better na lumayo muna tayo sa isa't-isa." Nanlumo ako sinabi.

I immediately held her hands. "No, no please don't say that. I'm sorry. I'm sorry okay? 'yung sinabi ko sayo, it was not true. I-I was an asshole for saying that. Bumawi ka, suntukin mo ko, tadyakan, kurutin o sabunutan kahit na anong parusa tatanggapin ko. Just please, just stay with me." I sounded so desperate.

Iniisip ko palang na mawawala siya saakin, sobrang nasasaktan na ako. I just really hope that it was the hormones talking and she didn't mean it.

Pinupunasan ko ang tuloy tuloy na pagtulo ng mga luha niya. I was so thankful when she did not push me away.

I hate her being like this, lalo na at ako ang dahilan kung bakit siya umiiyak ngayon. Next time, I should be really very careful about what I say to her.

"Pero ang sakit parin nung sinabi mo na 'yun." Patuloy na pag-iyak niya. It hurts my heart when I felt the pain in her voice. Ako din tuloy naiiyak. Nakakabakla na ba 'yun? Pero bakit nga ba ako naiiyak? Is it because there is a possibility that she will really leave me for the reason I said that to her?

Oh God, please wag naman.

Niyakap ko siya ng mas mahigpit. "I'm sorry." I chanted. "Nasabi ko lang naman sa'yo 'yun kasi nagselos ako."

Natigil siya bigla sa pag-iyak at medyo lumayo saakin para makaharap ako. "Nagselos? Saan? Kanino?" Nagsalubong ang kilay niya. Habang sumi singhot singhot parin siya.

Pinunasan ko ulit ang luha niya. "Th-That night, I saw you with a man, nakita kitang kayakap siya, hinalikan mo pa siya sa pisngi." I explained. Natigil siya saglit para alalahanin ang sinabi ko.

Nakita ko ang reaksiyon niya na para bang may naalala na sabay hampas na niya sa braso ko. "Gago ka pala eh! Bakit di ka kasi nagtanong?! He's soon to be a client of mine! Atsaka hindi ako ang tipo niya, isang katulad mo ang tipo niya!"

So that's how it is? Shit. I should have trusted her.

Tinuloy niya ang paghahampas saakin at tinanggap ko lahat ng 'yun dahil karapat-dapat lang saakin ito.

"Nakakainis ka! Nakakainis ka talaga! Ikaw din naman ah! Simula ng dumating si Bea, nawalan ka na ng oras saakin. Minsan naiisip ko tuloy siya ang mahal mo, na isa lang akong pampalipas oras mo kapag wala siya!

You were even in her place until late in the evening!" Hinawakan ko na ang palapulsuhan niya para matigil na siya, kita ko na kasing napapagod na siya. I remember the doctor advising her not to get stressed.

I kissed her palm. "Did I made you feel that way? If that's the case I'm really sorry. I don't love her okay? She's just a little sister to me." Paninigurado ko sakanya.

"B-but. Kita kong mahal ka ni Bea." Natawa ako sa sinabi niya.

"She doesn't love me okay? Actually Bea and Ethan had a past, and what you thought that I was with Bea late that night, kinuha ko lang mga binigay niyang pasalubong para saakin at para sa'yo." It's funny that because of these misunderstandings we had, napunta pa sa ganito ang away namin.

"I'm sorry, I wasn't clear with my intensions with you and about Bea. But from now on, sassabihin ko lahat ng nararamdaman ko para sa'yo." Pagpapatuloy ko.

I held her hand. "I want to kiss you, will you allow me?" I sincerely asked.

She looked me straight in the eyes trying to look for something.

I breathe a sigh of relief when she nodded her head.

Hinawakan ko na ang magkabilang pisngi niya, I looked deeply and lovingly in her eyes. "I Love You Eina." And without any second to spare I kissed her deeply in her lips.

I wasn't contended with the simple touch of our lips. I traced the seam of her lips using my tongue as I came knocking to make her open her mouth. At hindi niya ako binigo since she let me enter her mouth with sweet abandon.

I kissed her deeply, slowly. Savoring the moment that our tongue is searching each other, I moaned when I felt something inside me stir.

Pero natigilan kaming pareho ni Eina ng may biglang kumatok sa bintana ng sasakyan. Ng lingunin ko, kita ko ang inis na kaibigan ni Eina.

Binuksan na niya ang pinto ng sasakyan.

"Hinayaan ko kayong mag-usap na dalawa, hinayaan ko din kayong paghintayin ako sa labas ng sarili kong sasakyan to give you privacy. Pero utang na loob, alam kong hindi nagtatapos sainyong dalawa ang pagbabati lang. Hindi ko hahayaang kayo ang magbinyag dito sa bagong mini cooper ko! Iuwi niyo yang charorot niyo! Wag dito! Alis!" Pagtataboy niya saamin ni Eina. Natatwa naman kaming dalawa at bumaba na ng kotse niya.

Humingi kami ng paumanhin kay Esther, at nagpasalamat na din sakanya. She waved good-bye at kami naman ni Eina ang pumasok na sa sasakyan ko.

I was the one who put her seat belt on, after putting it on I kissed her deeply in the lips again.

Be ready Eina, kung sa nagdaang panahon, nakaya kong pigilan ang sarili ko.

But this time, there's no turning back.

--

Be ready for the next chap. *Wink* *Wink*

jnx