Bölüm 35

1.1K 88 35
                                    

Uzun bir aradan sonra yine sizinleyim,EyFet'ciler!

Sizi çok özledim,canlarım!

Eylemin düğmesi yavaş-yavaş İlyas tarafından açılır.

Fethi:Lan bırak!

İlyas:Aaa bir az yavaş.Dikkatimi dağıtıyorsun ama!

İlyas sonra sinsi bir gülüş atar.

Eylem:Ya bırak beni.

İlyas:Ya merak etme!İşimi hall edip bırakıcam seni!

Fethi:Pislik herif!

Sonra Fethi böyle elinden bi şey gelmeyeceğini anlar.

İlyas elini yavaş-yavaş  Eylemin göğsüne getirir.

Fethi:Meral!

İlyas hemen geri çekilir.

Fethi:Noldu Meralı ne çabuk unutdun?

İlyasın elleri  titrer.

İlyas:Lann onun adını ağzına alma.

Sonra İlyas oradakı herşeyi yıkıp döker.

İlyas:Ağzına alma dedim işte!Yapma!

İlyas çok sinirlenmiştir.Eylem korkudan bir yerde kısılıb kalmıştır.Şaşkıncasına İlyasa bakıyordur."Bu Meral kim?Onun 1 defa adının çekilmesi İlyası neden bu kadar sinirlendirdi?"

İlyasın artık takatı kalmamıştır.Yere oturur.Eylem şaşkınca Fethiye bakar.Fethi "sorun yok" işaresi verir.

İlyas:Mutlu olucaktım ya ben!Mutlu olucaktım!Karım,ben ve çocuğum mutlu olucaktık.Kucağımıza alıcaktık oğlumuzu,uzun ve huzurlu hayatımız olucaktı.

İlyas sonra sinirli bir şekilde Fethiye bakar.Ayağa kalkar ve Fethiye yakınlaşır.

İlyas:Ama sen herşeyi mahv etdin!

İlyas cebinden silahı çıkarır

Eylem:hıı

İlyas silahı Fethinin kafasına doğruldur.

İlyas:Her şeyi sen bozdun!Büyüyü sen bozdun,devrem!

Fethi:Tamam vur!Öldür beni burda!Ama Meralın ölümünde benim suçum yok!

İlyas:İnkar etme!

İlyas yeniden yere oturur.

İlyas:Ben neler çektim ya!Neler çektim!Baba olmağa hazırlanıyordum.Güzel bir ailemiz olucaktı...Ben,Meral ve oğlumuz.

İlyas nefret dolu bakışlarla Fethiye bakar.

İlyas:Çok salakım ya.Bide oğlumun ismini Fethi koyucaktım.Nerden bile bilirdim ki hem oğluma hayat veren,hem de onu hayattan alan aynı kişi olucaktı.

Fethi:Sana 200bin küsür defa söyledim.Bir daha söyliyeyim Meralın ölümünde benim bir suçum yok.

İlyas yeniden silahını Fethiye doğrultur.

İlyas:Onun adını ağzına alma,köpek!

Fethi:Benim hiç bir günahım olmadğını biliyorsun.Sadece kabullenemiyorsun.Ben hatırlatayım o gün sana ne olduğunu.Arabaya bindik.Sen ve ben önde,Meral arkada.Yine her zamanki  üerindekiler asker yeşiliydi.Sonuçta kocası gibi o da askerdi.

İlyas birden kafasını tutmağa başlar.Kafası zonkluyordur.O gün olanları hatırlar.Yere oturur.

İlyas:Lan sus!Konuşma!Konuşma!

Fethi onu duymamış gibi yapar.

Fethi:Sonra terroristler ateş açmağa başlar.Arabanın tekerlekleri patlar ve ben arabayı kontrol edemem.Sense bunun günahını bende gördün.Benin beceriksizliğim sandın.Duvara çarparız.Sonra kapanan gözlerimizde tek gördüğümüz şey terroristlerin Meralı alıp götürmesiydi.

İlyas:Sus!!!

Eylem şaşkınlıkla Fethinin konuştuklarını dinler.

Fethi:Bu kazada sen çok derin bir beyin sarsıntısı geçirdin.O yüzden kafan şu an zonkluyor.

Eylem şaşkınlıkla Fethiye bakar.

Fethi:Sonuçta kan kardeşiydik biz!Senin canın yanarsa ben her zaman anlarım.

İlyas çaresizce Fethiye bakar.

Fethi:Çok acı çektin.Meralın kayboluşundan sonra.

İlyas Fethinin devam etmesini istemez.

İlyas:Devam etme!Devam etme!

Fethi:Sonra komutanlığa gelen o mektup,o resimler...Meralın cesetinin resimleri.

İlyasın sabır kasası artık dolmuştur.Silahını yeniden Fethinin kafasına tuşlar.Fethi bu sefer işin ciddiyetini anlar.Daha da suratlı konuşmağa başlar.

Fethi:Sonra sen beni suçladın.Ben arabayı iyi kontrol etseymişim Meral kaçırılmıyıcak ve ölmüyücekti.Şimdi bende günah var mı,devrem?

İlyasın nefes alış-verişleri suratlenir.

İlyas:Canımı yakma!

İlyas ne karar alır bilinmez ve silahı Fethinin kafasına tuşlar.

İlyas:Sen benim canımı yaktın,canımı aldın.Bende seni mahv edicem.

İlyas silahını Eyleme doğru yöneltir.

Bu sefer namlunun ucunda Eylem vardı.

Eylem:Dur yapma!

Fethi:Zarar verme,lan,ona!Ne yapıcaksansa bana yap.

İlyas Eyleme yakınlaşır ve ona bir OSMANLI tokatı atar.Eylemin yüzü mosmor olur.

Eylem:Ahhh

Fethi:Lan seni bir elime geçirirsem!

İlyas:Son sözünüz var mı hanımefendi?

Eylemin içinde kötü bir hiss yaranır.Belkide son dakikalarını yaşıyordu.İçindeki hisslerini saklamağın artık hiç bir manası olmadığını anlar.Bir İlyasa,bir de Fethiye bakar.

Eylem:Fethi

Fethi:Canım.

İlyas deminki kafasındakı acıdan çabuk kurtulmuştu.

İlyas:Çok romantik!Gözlerim yaşardı şu an!

Sonra acı bir gülüş atar.

Eylem:Ben sana bir şey söyliyicektim.İçimde kalan bir şey.Yarım kalan...Kendimede daha yeni-yeni söyledim bunu.Fethi...

Fethi Eylemin gözlerininin içine bakar.

Eylem:Ben sana....

Sizce Eylemden bir aşk itirafı geliyormudur?

Eylem hakikatende son dakikalarını mı yaşıyordur?

Devamı için beklemede kalın!Seviliyorsunuz,canlar!

Aşka Yenilmek (EyFet)(Devam ediyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin