Aşka Yenilmek (EyFet)(Devam ediyor)

Bölüm 28

Ayrılırlar.

Eylem:Fethi?

Gülümser.

Fethi:Sen muhteşem birisin.

Masalarına geçerler.Oturduklarından beri birşey konuşmazlar.Sadece bir-birlerine bakıp gülüyorlardır.Eylem bu tatlı sükutu bozar.

Eylem:Gitsek mi artık?

Fethi:Olur.

İkiside kalkarlar.Eylem birden Fethinin koluna girer.Fethi şaşkınca Eyleme bakar sonra gülümser.Eve gelirler.

Eylem:Kafam dönüyor,be avukat

Fethi:O kadar içdiniz,gazeteci,böyle olur işte.

Eylem:Ah kafam.

Fethi:İyimisin?Hadi kalk uyu.

Eylem:Bu gece hiç bitmesin ya.

Dans etmeye başlar.Sonra başı döner ve koltuğa düşer.

Eylem:Düştüm.

Fethi:Gördüm.Hadi kalk uyu

Eylem kalkmaya çalışır.

Eylem:Ya kafam dönüyor kalkamıyorum.

Fethi:Of  başımın belası.

Fethi Eylemi kucağına alır.

Eylem:Ne yapıyorsun?

Fethi:Odaya götürüyorum seni.

Eylem:Oooo romantizm.

Fethi Eylemi odasına getirir.Eylem Fethinin dudaklarına yakınlaşır.

Eylem:Bu gece?

Fethi Eylemi indirir.Eylem yeniden Fethiye yakınlaşır.Tam dudağından öpücekken Fethi çekilir.

Fethi:Ben dışarda bekliyorum.Pijamanı giy.

Odadan çıkar ve kapıyı kapatır.

Eylem sinirlenir.Yatağa oturur.

Eylem:Öküz!

Sonra pijamasını giyer ve yatağına uzanır.Fethi Eylemin odadan çıkmadığını görür.Kapısını vurur.

Fethi:Eylem!

Tekrar vurur.Ama odadan ses gelmez.

Fethi:Eylem,bak giriyorum odaya!

Fethi kapını açar ve odaya girir.Eylem yüzü dönük bir  halde yatağına uzanmıştır.Fethi Eylemin yanına gelir.Gözlerinin kapalı olduğunu görür.

Fethi:Uyudun mu sen?

Eylem:Hayır!

Fethi:Ooo sinirli ve atarlı bir cevap!Ne oldu hanımefendi?

Eylem:Öküzlüyüne veriyorsun di mi?!Sence ne ola bilir?

Fehti:Bilmem.

Eylem daha da sinirlenir.

Fethi:Ha demin olanlardan bahs ediyorsun.

Eylem:Günaydınlar!

Fethi:Bak bana.

Eylem yüzünü Fethiye doğru çevirir.

Fethi:Geçen gecedeki gibi olmasın.Yine pişman olucağımız şeyler yapmayalım.

Eylem:Ben pişman olmuyucam ki!

Fethi:Sen sarhoşsun ne dedğini bilmiyorsun.

Eylemin gözü dolar.

Fethi:Ne oldu?

Eylem:Gece!En kötü anılarım hep gece aklıma gelir.Gündüz yaşananlardan sonra...

Eylemin gözünden yaşlar süzülür.

Eylem:Alışmışdım.Alışmışdım ona  ben.Hem bebeğimize,hemde anne olmağa alışmışdım.Hayallerim vardı.Ama hepsi bir anda kayboldu.Anne olucaktım,bebeğimi kucağıma alıcaktım.Ama geriye ne kaldı?Sadece hüzün!Sadece yanlışanlaşılma!Sadece hayalkırıklığı!

Fethi:Ama bebeğimiz ölmedi.Çünki hiç yoktu ki!

Eylem:Hayallerimde vardı.Hayallerimde öldü.Bunları neden yaşadıkki?Belki bana bir dersdi!Belki hangise bir günahımın bedeliydi!

Fethi:Belki de aşkı bulman için bir sebebdi.

Eylem:Ne aşkı?Ne aşkı ya?Sen sadece  bebeğimiz için yanımda kaldın!

Fethi:O zaman pişmansın.

Eylem:Neye?

Fethi:Benle tanıştığın güne.

Eylem:O güne lanet ediyorum bile diye bilirim.

Fethi:Öylemi?

Eylem:Keşke hiç tanışmasaydık!O zaman bende bu acıyı yaşamazdım!