THE MEETING: SHAWN MENDES✔ (Dutch)

6.

'Oké doe maar'.

Lieve's pov
'Wie mag beginnen?' vraagt Eva lachend. Ik kijk naar het meisje naast mij. Het is Bella. 'Hij is jou prins!' roept ze blij. Ik grinnik evn. 'Volgens mij wil hij wel vrienden worden' zegt het meisje naast Bella, met wiebelende wenkbrauwen. Ik lach alleen maar. De rest zegt ook ongeveer het zelfde, behalve het meisje naast Eva. 'Ik denk dat hij je leuk vind'. Mijn mond valt open, maar snel doe ik hem dicht. 'Nee joh. Gek! Sowieso niet!'. 'Wel!'. 'Waarom mag JIJ anders op zijn gitaar spelen? Waarom gaat hij anders achter ons zitten als hij zijn naam hoort? Meestal negeert hij het. Hij deed bij Jou zijn handen voor je ogen, terwijl hij tegen de rest van de zaal zei dat ze niet mochten zeggen dat hij achter je zat! Ik ben al heel lang fan, en ik kan je vertellen dat ik denk dat hij je leuk vind'. Ik sta even versteld. De lampen gaan uit, en iedereen staat gillend op. Iedereen, behalve ik. Ik zit op de grond, nadenkend over wat het meisje net zei. Na een tijdje sta ik pas op. Ik kijk naar Shawn, die me een vragende blik stuurt. Ik geef hem een glimlach en haal mijn schouders op. Shawn doet hetzelfde en kijkt de zaal rond. Iedereen zingt mee met zijn liedjes. Ik neurie alleen. Bij het liedje kid in love kijkt Shawn mij aan. Eva stoot me aan en geeft me een grijnzende blik. Ik geef haar een stomp en kijk naar Shawn. Hij stopt met zingen en steekt zijn hand uit. Ik kijk hem vragend aan. Bella en de andere meisjes geven me een duwtje naar voren. Ik snap de hint en pak de hand aan. Hij trekt me het podium op. Ik kijk hem aan met een wenkbrauw opgetrokken. Hij kijkt mee aan en gaat verder met zingen.

Maybe we're just kids in love
Maybe we're just kids in love
Oh, baby
When we're alone and it's the two of us
I can't get enough

I've got it all, yeah
I've got it all, yeah
And I've got it, and I've got it all
And I've got it, and we've got it all
And I've got it, and I've got it all
But I don't ever wanna grow up

Hij kijkt me lachend aan. Ik kijk hem nog steeds aan met een opgetrokken wenkbrauw. 'Wat?'. 'Je kent me nog niet eens één dag, en je zingt al een liedje voor me?'. 'Wat zou ik anders moeten doen?'. 'Me gewoon vergeten, net zoals je altijd doet'. 'Snap je de hele boodschap dan niet?' zegt Eva, die, met een beetje hulp van Shawn, ook op het podium klimt. 'Zo te merken aan jou niet' antwoord ik lachend. 'Zal ik het uitleggen of doe jij het?' vraagt ze aan Shawn. Shawn haalt zijn schouders op. 'Dan doe ik het wel. Laten we het er op houden dat hij je speciaal vind en niet uit zijn hoofd kan krijgen' vat Eva samen. 'Oké, this is blowing my mind' zeg ik, en ik ga in kleermakers zit op het podium zitten. 'My god snap je het nou nog niet?! Emma! Leg uit!' zegt Eva, en ze trekt het meisje, dat de twee dingen die we gemeen hadden vertelde, het podium op. Zelf gaat ze er weer van af. Shawn gaat ook zitten. Alleen Emma's benen zitten nog tussen ons in. 'Oké. Zoals al eerder verteld is. Shawn vind je speciaal en dat merk je aan zijn gedrag tegenover jou. Hij doet anders, aardiger.'. 'Ja maar waarom?'. 'Omdat je anders bent, maar dan op een leuke manier' antwoord Shawn. Je hoort een paar ahw's. 'Ik snap je niet'. 'Je komt naar een concert, terwijl je geen fan bent. Je zingt niet mee, maar dat heeft volgens mij een andere reden. Je draagt een beanie in een snikheet gebouw. Je hebt oceaan blauwe ogen. Like, wie heeft dat nou echt? En je vraagt of je op mijn gitaar mag spelen alsof ik ook gewoon een vriend van je ben! Ik bedoel, heb je hun ogen gezien toen je dat ding vastpakte!' zegt hij lachend. Hij geeft me zijn gitaar, en als ik hem vastpak kijkt iedereen me inderdaad met grote ogen aan. 'Je bent een beetje mysterieus, maar dan wel op een leuke manier. Alsof je je geheimen pas weergeeft als ik je beter leer kennen'. Ik kijk hem aan. 'Oké? Ik weet niet echt wat ik hiermee moet'. Ik sta op en doe de gitaar af. Als ik hem terug wil geven steekt Shawn zijn hand op. 'Hou maar'. 'Maar die is van jou?'. Shawn pakt een stift uit zijn broekzak en schrijft iets op de gitaar. Voor Lieve van Shawn. Ik kijk hem met open mond aan. 'Je hebt net 2 uur gespeeld op dit ding en nu geef je hem zomaar aan mij? Dat ga ik echt niet aannemen!'. 'Je moet wel, er staat nu jou naam op!'. Ik zucht. 'Neem gewoon mee, ik heb er toch nog 20 of zo!'. 'Oké, rustig! Ik neem hem wel aan' zeg ik, en ik steek mijn handen in de lucht ter overgave. 'Mooi!' lacht Shawn. Ik geef hem een stomp en spring van het podium af. Shawn gaat staan. 'Nou, dat was mijn concert!' zegt hij droog. 'Nee, het was die van One direction, maar die zijn uit elkaar' zeg ik droog. Eva schiet kei hard in de lach. Shawn kijkt ons raar aan. Ik haal mijn schouders op en maak aanstalten om de zaal uit te lopen. 'Lieve wacht!'. Ik stop en draai me om. 'Wat?. 'Bye!'. 'Bye!' roep ik. Ik doe de gitaar om en trek Eva mee naar buiten. Daar staat Nora al te wachten. Als ze ziet wat er om mijn nek hangt worden haar ogen groot.