Prolog

712 47 12
                                    

Myśleliście kiedyś jak to by było... nic nie pamiętać? Budzicie się w zupełnie nowym i nie znanym miejscu.
Bez niczego...
Bez nikogo...
Bez świadomości kim jesteście...
Kim byliście...
W głowie tylko wszechogarniająca pustka... I głos... Głos tak daleki, a jednak tak bliski twemu sercu...
Głos który dodaje ci otuchy jednocześnie zadając ból...

Spokojnie, wszystko się jakoś ułoży...

Co czuję?
Ból...
Nie fizyczny, psychiczny...
Wielka strata...
Rozdzierająca serce...
Krusząca je na milion kawałeczków...

Coś się wydarzyło...
Coś ważnego...
Coś co zmieniło, nie tylko moje życie...

Dlaczego Ja? /FNAF/Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz