Son gördüğüm rüyadan sonra hayatıma yeniden bağlanmıştım.Artık her şey yerli yerine oturuyor gibiydi.Hayatıma bir şekilde yön verecektim.Geçmişte olan biten her şeyi ardımda bırakarak arkama bile bakmadan yeni hayatıma doğru yol alacaktım.Yeni kararlarla,yeni yeni umutlarla.
İşte bu düşüncelerle uyanmıştım günüme.Daha mutlu daha huzurlu bir biçimde.Derdim tasam yoktu artık kafamda.Sanki yeni doğmuş bebek gibi.
Hemen aşağıya indim.Annem kahvaltı hazırlamakla meşguldü.Beni farkedip gülümseyerek:
"Günaydın paşam!"dedi.
"Günaydın annelerin Sultanı!!"diyerek onu öpücük yağmuruna tuttum.Annem bu sevinçli halime şaşırmış bir halde yüzüme baktı.
''Hayırdır paşam ya?Nedir bu neşe?''
''Merak etme Sultanım anlatacağım herşeyi. Bir sofraya oturalım.''
''Peki o zaman.Hadi bakalım yardım et masanın hazırlanmasında.''
''Emrederseniz Komutanım!!''diyerek kahvaltı masasını hazırlamaya giriştim.
Sofraya oturduğumuz an annem gülümseyerek yüzüme baktı:
''Söyle bakalım kuzucuk.Nereden geliyor bu neşe?''
Tüm olan herşeyi ona anlattım.Gördüğüm rüyaya kadar.
''Bence o kız sana iyi gelmiş.Neydi adı?Banu.''
''Annem inan bilmiyorum.Onunla konuşmam mı?Yoksa o rüyayı görmem mi?Ama Eda'yı ben o halde gördüm ya rüyamda..Gerçek olmadığını bilsem bile,ne biliyim,içim daha da rahatladı be.''
''Edayı ne çok sevdiğini biliyorum Burak.Değeri büyüktü gözünde.Diğer dostlarından daha da fazla önem gösterirdin ona.''
''Bak bunda haklısın.Ümit kadar önem vermesem de Eda'yı yalnız bırakmamaya çalışırdım.Sanırım grubumuzda tek bayan o diye yalnızlık çeksin istemiyordum.''
Annem oturduğu sandalyeden kalkıp yanıma geldi.Elini omzuma koyarak:
''Oğlum!Can dostum!En iyisini yaptın sen!Senin gibi bir evlada sahip olduğum için çok şanslı hissediyorum kendimi!''dedi.
''Senin sayende Valide Sultan!Her şey senin sayende.''
Kahvaltıdan sonra direk cafe'ye geçtim.Cafe'de Banu masaları hazırlıyordu.Gülümseyerek:
''Günaydın!!'' dedi.
''Günaydın Banu.Nasılsın?''
''İyidir esas seni sormalı.Daha iyisin ya?''
''İnan bana dünkü konuşman çok iyi geldi.Sanırım bazı olayları çok büyüttüm içimde o yüzden hayatla bağlantımı kestim.Oysa güçlü olmam lazım.Kendim için,ailem,arkadaşlarım,Grubum için.''
''İşte buna çok sevindim!!Hadi bunu bir sabah kahvesiyle kutlayalım ne dersin?''
''İyi olur ya!''
''Hem yaptığım kurabiyelerden de yersin.''
''Kurabiye mi yaptın?''
''Evet.Dün bara geçmeden evvel hazırlamıştım.Hadi bakalım ben kahveyi hazırlayayım.''
Bir kaç dakika sonra hoş bir kahve ve güzel kurabiye kokusuyla geri döndü dert ortağım.
''İşte huzur budur dostum.Güzel bir kahve ve kurabiye kokusu.''
''Benim içinse müziktir huzur.Gitarımdır.Bunu dün anladım biliyor musun?''
''O zaman huzur dolu günlere dostum!!''
