KALBİMDEKİ SES

3 Bölüm: Emre

Medya: Emre

Oha! 

Ben hala şok içindeydim.. 

Bu böyle bir şey diyemezdi...   Aman tanrım...

Hemen oradan uzaklaşmak istedim.İstemiştim ki, Anıl yere düştü.  Bu çocuk sarhoştu, ne yapacaktım ben şimdi?

Hah! Aklıma bişey geldi. Bunun çetesinden neden arkadaşını aramıyorum ki? Hemen Anıl ' ın ceketinden telefonu alacaktım. Almak için uzanmıştım, Anıl bileğimden tuttu. "Alev.." diye sayıklıyordu.

Ben ne yapacaktım şimdi. Sanırım bana itiraf edecek birçok şey vardı.
Çok merak ettim. "Efendim Anıl?" dedim,çünkü bana bir şeyler demeye çalışıyordu. Acaba ne işler çeviriyordu?

"Çok güzelsin.."

Oha! Anıl Korkmaz bana güzel olduğumu söyledi. Oha!!

Yanaklarım kızarmıştı.

Anıl gülmeye başladı.

"Ne o? Utandın mı Mavi gözlü"

Ben ise cevap verememiştim. Çünkü Anıl ' dan böyle bir şey diyeceğini beklemiyordum.

Hemen kendime gelip,Anıl ' ın ceketinden telefonu aldım. En son konuştuğu kişi; Emre diye bir çocuktu. 

Acaba arasam ayıp mı olurdu ?

Yok canım sonuçta sadece arayıp Anıl'ın buradan almasını söyleyecektim. Sorun olmazdı bence,çünkü Anıl sarhoştu.

Emre'yi aramaya başladım. 

Çalıyor...

Çalıyor...

Sonunda açtı.

''Ne var Anıl?'' Sinirliydi galiba. En iyisi hemen konuya girmekti.

''Ş-şey, ben Anıl'ın sınıf arkadaşıyım da. Galiba Anıl sarhoş ve yerlerde sürünüyor. Onu gelip almanızı rica ediyorum. Konumu mesaj atarım.'' deyip hemen kapattım. Çünkü çok korkmuştum Emre'den.

Telefona bildirim geldi. Mesajlara girdim. Oha Emre mesaj atmıştı. Acaba ne yazdı, okusam mı?

Okuyayım ya. Sonuçta ben ona konum atacaktım.

Gönderen: Emre 

''Gönder hemen konumu!''

bunu yazmıştı. Yeter ama karşınızda enayi yok! Emir vermek zorunda mısınız? Kendi kendime konuştuktan sonra konumu gönderdim.

Şimdi bir bankta oturup bekleyecektim. Ama ben bu Anıl'ı ne yapacaktım? 

Yok artık onu taşımayacaktım değil mi? 

Yapacak bir şey yok. Onu banka kadar taşımam gerek! Şimdi bu öküz çok ağırdı.

Kesin bunu taşıyıp yarın belimin ağrısından duramam.

Onu kollarımın altına alıp banka götürmeye karar verdim. Anıl yavaş yavaş kendi kendine geliyordu. Ama bana bir şeyler demeye çalışıyordu. Ne diyecekti acaba ?

''Anıl tamam, çok sarhoşsun sırası değil.''

Onu banka kadar taşımıştım. Belim kopmuştu. Dediğim gibi kesin yarın belimin ağrısından duramayacaktım.

Oturup dinlenmeye karar verdim. Anıl bacağıma başını koymuş. Mışıl mışıl uyuyordu. :D

Oturdum, Emre'yi beklemeye karar vermiştim. Acaba Emre kimdi? Karşıma bir araba durmuştu. Bu kesinlikle Emre olmalıydı. Arabadan inip bize doğru yürüyordu. Oha!