KAPTAN

8.

Var gücümle arkamda duran salağa yumruğu geçirdim.Tersten felan ama etkili oldu yani en azından yere düşüp "Ahh!"demesiyle İlker'in olduğunu anladım.Yerdeyken bile kalkmak için çabalamak yerine hemen başladı;

-"Ya sen nasıl bir kızsın?Ayıya mı vuruyorsun var gücünle?Hayır kavgalarda da işini niye erken bitirdiğin anlaşıldı.Bu yumruğa kim dayanır bee!Birde bunun düz hali var..."

-"Sus bi sus sadece sus tamam mı?Arkadam biri gözlerimi sıkı sıkı kapatırken napayım üstüne mi atlayayım biraz daha sıkı kapa diye?"

Hiç birşey demedi.Dese bir daha vururum vallaha...Kızlardan müsade isteyip elinden tutup yerden kaldırdım.Arkamızda kalan "Ooooo"seslerine ise sadece baktım ve aniden sustular.İşte bu huyumu  bazen seviyorum...

Ellerimiz kenetli bir halde bizimkilerden yaklaşık 2 dakika uzaklıkta bir banka oturduk.Elimde şu yüzüklerden olduğu için gri t-shirt'ünden kan lekesi hemen belli oluyordu;

-"İlker şu omzuna bir bak istersen kanamış gibi."

-"Tabii kanar nasıl vurduysan artık ve tekrar söylüyorum şu içine tükürdüğümün yüzüklerini takma bir daha hepsini teker teker yamultacağım yoksa."

-"Şimdi o senin bende durmasını çok sevdiğin yüzükler ve onları taktığım 5 parmaklarımında içinde bulunduğu elimi tekrar yumruk yapıp diğer omuzunu da eşitleyeyim mi?"

Ben der demez sanki anlamamış ama bir o kadar da tırsmış şekilde bana bakıyordu.En son hatırladığım şey ise o herkesin hayalinde ki dudaklarını benimkilere bastırmasıydı ve şimdi ise sadece ona kollarımı sardım.Bu an hiç bozulmasın...