"WE'RE here." Wika ni Ridge na nakangiti na ngayon samantalang kanina ay pareho na silang napanisan ng laway dahil sa kaseryosohan ng mukha nito. That was a first from Mr. Know-it-all. Bumaba ito at ipinagbukas siya ng pinto. "Baba na, the air is nice."
Sumunod naman si Joelle at namangha nang makita ang nasa harap niya. The sea was breathtakingly beautiful habang ang bawat alon niyon ay humahampas sa pinong buhangin.
"Where are we?" tanong niya makalipas ang ilang sandaling pagtitig sa malawak na asul na dagat. Nagsisisi tuloy siyang inabala niya ang sarili sa pag-iisip sa iniisip ng lalaking kasama kaninang bumabyahe sila at nananahimik ito. Hindi man lang niya napansing napapalapit na sila sa dagat.
"We're in bataan. Sa private beach lot ng pamilya ko." Sagot nito.
Nilingon niya ito. He was also looking at the sea kaya naman hindi niya masabi kung anuman ang nararamdaman nito ng mga oras na iyon. Wala ang ngiting laging nakapaskil sa mga labi nito pati na rin ang playful tone ng boses nito kaninang magsalita ito. It felt like she was with a very different person.
"Pwedeng pumunta 'ron?" tanong niya rito nang magtagal ang hindi nito pag-imik. Mukha namang saka lang ito natauhan ulit at tumango sa kanya.
"Sure" sabi nito. Nauna na siyang maglakad palapit sa tubig at ramdam naman niya ang pagsunod nito sa kanya. Tumigil siya sa parte ng buhangin na inaabot ng tubig at pinagmasdan ang tubig na humahampas sa mga paa niya. The water was a bit cold but she felt warm inside. The same feeling she had when she was still a kid playing with her brothers and Dad. Sayang nga lang dahil hindi na naulit iyon.
"Ngayon na lang ulit ako nakapunta rito. Mga ten years na rin noong huling nakatapak ako rito." Narinig niyang sabi nito.
"Bakit naman? Akala ko ba sa inyo ito?" tiningala niya ito. Malayo na naman ang tingin nito at mukhang malalim ang iniisip.
"Ngayon lang kasi ako nagkalakas ng loob pumunta ulit dito." Nilingon naman siya nito nang hindi niya sagutin ang sinabi nito. Mukha namang nabasa nito sa mga mata niya na gusto niyang makarinig ng mas malalim at detalyadong eksplenasyon mula rito kaya muli itong nagsalita. "My Mom died here. She died saving my life."
"Oh..." hindi niya alam kung paano magrereact sa sinabi nito. Mukhang kasalanan pa niya at nauungkat ang sakit sa dibdib nito. "I'm sorry."
"You don't have to." Nginitian siya nito ngunit hindi iyon umabot sa mga mata nito. "Ilang taon ko ring isinisi sa sarili ko ang naging pagkamatay ni Mommy noong araw na iyon. kung sinunod ko lamang ang sinabi niyang 'wag akong lalayo, hindi siguro manganganib ang buhay ko and my Mom would still be with us."
Pakiramdam niya ay hindi siya dapat magsalita. Ramdam niyang hindi nito kailangan ng kausap kundi makikinig sa nararamdaman nito para sa ikagagaan ng loob nito. Nanatili siyang walang imik na siya namang nagtulak dito para ituloy ang pagkukuwento.
"Ang lugar na ito ang paborito pasyalan ng pamilya namin kaya naman nang may magbenta ng lote ay pinagpasyahan agad ng mga magulang ko na bilhin ito. Hindi iyon maasikaso ni Dad dahil may business trip siya abroad kaya si Mom na ang nag-asikaso. Kinakausap ng Mommy ko noon ang babaeng may-ari ng beach lot na ito at naglalaro naman ako sa buhanginan. Naalala ko pa nang pagsabihan ako ni Mom na 'wag lumayo pero dahil bata pa ako noon at wala pang takot, lumusong ako sa tubig. Ang naalala ko na lang pagkatapos noon, 'yong malakas na alon ng tubig at hirap na pag-ahon ko sa tuwing ilulubog ako ng malalakas na alon. My mom was able to save me but she died right after. Mahina ang puso ni Mom at hindi niya kinaya ang takot na idinulot ko kasama na rin ang pagod sa pagliligtas sa akin. Huli na nang dumating ang tulong, we already lost her." Tinignan niya ulit ang mukha nito. He was not crying gaya ng inaasahan niya pero bakas sa mukha nito ang lungkot. "I saw my Dad crying at the funeral ang he didn't talk to me for a week. Doon ko naisip na kasalanan ko ang nangyari. Kung sinunod ko lamang ang Mommy ay hindi siya mawawala. Narealize din siguro ni Dad ang epekto ng mga nangyari sa'kin dahil hindi na ako nagkakakain at hindi na rin ako palasalita. He said sorry, hindi ko alam kung para saan but he hugged me and said sorry and he didn't mean to. Ipinaulit-ulit niyang hindi ko kasalanan pero natagalan rin bago ako naniwala sa kanya. He bought this lot soon after bilang alaala ni Mommy pero hindi ko na binalikan ang lugar na ito 'til now."
BINABASA MO ANG
What Comes After The First Kiss (Completed/Unedited Version/ Published)
Romance"Kapag nagmahal ka, kakapit ka sa kakapiranggot na pag-asang matutumbasan ang nararamdaman mo." Dahil sa kalokohan ng mga kapatid at sa pakikialam na rin ng tadhana ay nagulo ang tahimik na buhay ng boyish na si Joelle at natagpuan na lamang ang sar...
