NAKABUKAS ang libro sa lamesa ni Joelle habang nakatuon naman ang pansin niya sa professor nilang abala sa pagtuturo sa harapan ngunit wala naman siyang naiintindihan sa sinasabi nito. Kagaya nang araw-araw na drama niya, lumilipad na naman ang isip niya. At sa ayaw niya at sa hindi, iisang tao lamang ang kinapupuntahan noon.
Ridge...
When was the last time that she saw him? A few weeks ago? Iyon ay noon pang magkasagutan sila nito pagkatapos siyang i-rescue nito sa ka-date niyang manyak at kalahati. I-rescue pagkatapos ay saktan din siya pagkatapos, emotionally.
At buong pag-aakala niya, pagkatapos niyang masabi ang nais niyang sabihin dito ay magiging okay na siya ngunit nagkamali siya. Oo nga at kahit papaano ay napagpursigihan niyang ibalik sa normal ang routine niya araw-araw ngunit gaya nang araw na iyon, lagi na lamang wala sa present time ang isip niya. She was able to restrain the tears, alright, but she was still hurting.
Hindi pa nakatulong ang patuloy na paghahanap ni Ridge sa kanya. Hindi niya alam kung ano pang plano nito gayong alam na niya ang buong katotohanan ngunit wala na siyang balak na alamin pa iyon mula rito. Seeing him would cause her more pain, she was sure.
Kaya naman sa nakalipas na Linggo ay inabala niya ang sarili sa pag-iwas dito. And everyday, dodging him seems to get harder. He was getting eager to see her. Minsan nga ay sa mismong harap na ng classroom nila ito nakatambay. Ngunit sa tulong ng bestfriend niya ay nagagawa niya itong malusutan. She was successful these past few weeks. Siguro naman ay susuko na ito. Mapapagod din ito eventually. Besides, he has Rhea, his ex-girlfriend.
Nang sa wakas ay matapos ang huling klase niya ay agad niyang dinampot ang mga gamit niya. Ready for another day of sneaking out of the room and out of Ridge's sight. Kaagapay naman si Madeline na ready siyang itago at patakbuhin kung mamamataan nito ang lalaki ngunit nakalabas na sila at tuluyang nakalayo sa classroom ay walang anino ng binata. Nakahinga siya ng maluwag. Mukhang sumuko na nga ito. Hindi man niya gusto ay naramdaman niya ang bahagyang sakit na bumadha sa puso niya. Sumuko na ito. Why was the thought even hurting her?
Malapit na sila sa parking lot nang huminto siya. Suddenly, she does not feel like going home, atleast not at the moment. Lalo na at ang uuwian niya ay ang mga kapatid niyang botong boto pa rin sa manok ng mga ito.
"Mauna ka na pala muna, Maddy."
"Saan ka pupunta?" kunot ang noong tanong nito.
"Sa gymnasium. I feel like playing a few before going home."sagot niya.
"Gusto mo samahan kita?" tanong nito.
"Ano namang alam mo sa basketball?"
"Pwede akong mag-cheer." She suggested.
"Wag na lang please." Nakangiting tanggi niya. "I'm fine, Maddy. Don't worry."
"Alright. But if you need me, just give me a call, okay?" sabi nito. Alam na iyon ni Madeline. Na kailangan niyang mag-basketball kapag gusto niyang mag-isa at makapag-isip. She was her bestfriend, afterall.
"Ingat!" sabi niya rito.
Sakto namang wala nang tao sa gymnasium nang mga oras na iyon. Agad siyang kumuha ng bola mula sa storage at nagsimulang maglaro. Na-miss niyang maglaro nang mag-isa doon. Kailan pa nang huli niyang ginawa iyon? Tama, noong makalaro niya si Ridge. And she has been so happy for a while that she has not needed to play here alone.
BINABASA MO ANG
What Comes After The First Kiss (Completed/Unedited Version/ Published)
Romance"Kapag nagmahal ka, kakapit ka sa kakapiranggot na pag-asang matutumbasan ang nararamdaman mo." Dahil sa kalokohan ng mga kapatid at sa pakikialam na rin ng tadhana ay nagulo ang tahimik na buhay ng boyish na si Joelle at natagpuan na lamang ang sar...
