Ika-anim

8 0 0
                                    


Fear's POV

Nakasimangot akong nagmamasid sa pabalik-balik na si Hunter sa harap ko, sa totoo lang para syang tanga, timang at gago. Pagsamasamahin mo yang mga yan, ganon sya.  -_- buti pa ako matino. Hayss.

"Shit! Ba't ka kase pumasok sa kwarto nayon?!" Sigaw nya sa akin.

"Fear, asan si Hunter?" Turan ng aking inang titig na titig sa akin, waring gusto na namang mabasa ang isip ko pero nalalabanan ko.

"Stop that mom, its nonsense. Naglalagalag lang yon." Sagot at saka kumuha ng inumin sa refrigerator.

"Wag na wag kang magpapahamak ng tao Fear, pantayin mo ang pamamayani ng apat na simbolong na sa iyo. Alam kong happy go lucky ka lang, laging tumatawa, makulit at ubod ng kulit pero---"

"Mom, I love you mamaya na lang!" Sa isang iglap ay nasa harap na ako ng isang matayog na building, hotel?

Mabilis kong tinahak ang floor at dinala ako ng mga paa ko sa ikalabing tatlong palapag at ikaanim na kwarto sa kanan.

Nararamdaman ko ang mga nangyayare kay Hunter, lalo na pag may mga unknown muerte sa paligid nya. Bigla kong binuksan ang pinto at dalawang taong naghahalikan na magkadikit ang katawan ang tumambad sa akin, I mean, yung babae lang ang nahalik sa downthere ni Hunter, shocks.

"Fuck! Fear?" Gulat na ani Hunter, pero di ko sya pinansin, nakatingin lang ako sa babaeng nakangisi na ngayon.

"Kuya, pinapatawag ka na ni Mama" ani ko at ganon kabilis ang pagkawala ng ngiti nung babae. Ngumiti ako sa kanya ng lumabas na sya sa pinto. Viatris, wag na wag kang magkakamale.

"I'm talking to you, Fear Kaleesi!" Bumalik ako sa reyalidad ng sumigaw na sa akin si Hunter.

"Hehe, bakit ka nya ginaganon?" Umupo si Hunter sa silya malapit sa kanya ng may prustasyon.

Bakit kase sinusubo nung babaeng yun yung ano, yung bad part ni Hunter? Masarap kaya yon? It looks so gross.

Hunter's POV

Nandito kami ngayon sa lobby ng hotel, at hinihintay lang ang release ng card ko.

Tinignan kong muli si Fear pero nakatulala lang sya, parang ang lalim ng iniisip.

Sh*t! Bakit nya ba nabuksan yung room na yon? Kailangan ng card para buksan ang pinto. Its boys' needs, kaya ang hirap pigilan.

"Im talking to you, Fear Kaleesi!" Sigaw ko sa kanya kahit di ko na sya kinakausap kanina pa.

"Hehe, bakit ka nya ginaganon?" Nakangiwing ani nya, saka sya nagpout ng lumaglag ang panga ko.

"W-what? W-what do you mean?" Kinakabahan kong tanong, nakita nya ba lahat? Nailabas ko na kase ang suka ng pagkalalake ko ng makita ko na nandoon na sya.

"Yung ano, ano bakit nya sinusu---" agad kong tinakbo sya at tinakpan ang bibig nya, napinagsisisihan ko na ngayon.

Ngayon nasa sahig na kame ay nasa ibabaw nya ako.

Nagulat na lang ako ng unti unti akong umangat at nanlake ang mata ko ng gamit ang point finger at thumb nya ay tinataas nya ako.

Wala akong mailabas na salita, ni kahit na anong kilos, lagi akong pinapahanga ng babaeng ito.

"Ang bigat mo" aniya at pabagsak akong ibinaba, nakatingala ako sa kanya ngayon habang iniinda ang sakit ng balakang ko. Buset na babae! Abnormal.

Tumayo na ako at pinagpagan ang gamit ko ng magawi sa desk ang mata ko, doon literal na nakanganga ang babaeng nagtatrabaho sa hotel's information desk. Nangingiwi na lang akong nilapitan ang babae at kinuha dahan dahan ang card at susi ng unit ko.

"Thank you" ani ko rito at saka nagbow pa ng mababaw.

Pumihit na ako matapos non, at muli na naman nalaglag ang panga ko ng makita si Fear na diretsong nakaupo habang nakapikit,

"Fear----" di ko pa natatapos ang sasabihin ko ay nasa tabi ko na sya, nagmamaktol at nakapout na nakatingin sa aken.

Wala syang kibo, wala rin syang tinatapunan ng tingin, hanggang sa di ko na namalayan na nakarating na kame sa harap ng kotse ko, nagtataka pa akong tinitigan sya, dahil alam kong ngayon ko lang ginamit ang kotse ni Mama.

"Paano--" inilagay nya ang point finger sa nguso ko dahil ng pagtigil ng dapat ay sasabihin ko, saka sya tumingin sa paligid at mgumisi

"Talent" ani nya at saka sumimangot muli. Problema ng babaeng to? Nanggigil ako, pigilan nyo ko.

"I can read minds, I can hurt you, ng di mo mamalayan. Kaya kung ako sayo pumasok kana sa kotse na yan." Matigas na aniya, di sya tumitingin sa akin, nakakunot din ang noo at nakatingin kung saan. Di na ako sumagot at pinasok ko nalang ang susi sa susian ng kotse ng madako ang mga mata ko sa babaeng nagyakag sa akin kanina, babaeng kasama ko ng makita kame ni Fear, at babaeng pinakatititigan na nya ngayon. Malalim ang tingin nya at parang pinipilit alamin kung anong susunod nyang gawin sa babaeng yon.

"Sinasabi ko sayo, Montreal! Open that fucking car!" Di ko alam pero napasunod nya ako ng masalita na sya ng alam kong seryoso sya.

Nang makapasok ako ay di pa ako nakakakilos ay may mga taong may pulang mata ang nasa loob ng sasakyan ko, labas ang mga pangil at tila gustong gusto na akong patayin.

Narinig ko ang pagsipa sa sasakyan at alam kong si Fear yon, gumalaw ang mata ko at tinignan si Fear na di alam ang gagawin, alam kong may kakayahan sya para mailabas ako sa isang segundo, ang kaso ay hindi ko alam kung bakit ayaw nyang gawin.

Napayuko ako ng makaramdam ako kirot sa loob ng tiyan ko. Para bang pinipiga ang puso ko. Tinignan sila isa isa, at alam kong kay Babaeng nakapuyodang buhok iyon nagmumula, pula ang mga maya nya at tinititigan lang ako.

"Hindi na masaket? Magkunwari kang may nararamdamang sakit, kahit wala na, naiintindihan mo ako, Montreal?"

Napatingin ako kay Fear ng marinig ko ang boses nya sa isip ko, ganon din kabilis ang pagwala ng guhit ng sakin sa may bangdang dibdib ko.

Ginawa ko ang sinabi nya, ng bigla ay nabiak ang sasakyan ng NANAY ko sa gitna at ganon din kabilis ang pagkawala ng mga taong may pulang mata ang matalim na pangil.

Gumuhit ang gulat at takot dahil imagine? Fudge! Sa gitna hinati! Kung nagkamali ay mamamatay ako!

"Tayo na, sakin ka sumakay!" Ani Fear at saka binuksan ang sasakyan nyang alam kong ginamit nya na naman ang mga kakayahan nya para lang mapunta ang kinginang sasakyan nya ora mismo.

Nanginginig ang tuhod ko na bumababa sa kalhati ng sasakyan at saka diretsong pumasok sa sasakyan nya.

Minaniobra nya ito ng mabilis at saka dali daling iniliko para makalabas kame ng hotel na iyon.

Nasa kalagitnaan na kame ng daan pa punta sa amin ng bigla ay nagsalita sya na ikinagulo ng sistema ng buong pagkatao ko.

"Wag na wag ka na ulit maghuhubad sa harap ng ibang babae, Montreal. Seryoso ako ngayon. Kung gusto mo magbawas, sarilinin mo na lang. Ayoko ang mapahamak ka, ay kung maaare, wag mong kakalimutan na wag na wag mong ipapakita kahit na kanino ang marka na yan."

*lub dub* *lub dub* *lubdub*



To be continue~~~~

Her PromisesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon