KOD ADI Q TAMAMLANDI

Bölüm 35

Yan taraftaki kapıyı açtığında ,kocaman bir jakuzisi ve yine iki kişinin rahatlıkla sığabileceği büyüklükte duş vardı. Çiftli lavabo, aynalı bir dolar ve üzeri beyaz havlularla dolu bir büyük açık dolap daha vardı.

Banyo, Elvanın kullandığı ürünlerle doluydu ve Elvan şaşkınlık içindeydi!.

Manzarayı anlatmaya kelimeler yetmezdi ama,Elvan şimdi bunların hiç birini düşünemeyecek kadar üzgün,korkmuş, ve  şaşkındı!. Cam kenarındaki berjere oturup beklemeye başladı .Ne kadar zaman geçtiğini bilmiyordu. Bütün bunlar ona fazla geldiği için uyumuştu.

Gözünü açtığında boynu tutulmuş  ve  acıkmıştı. Dışarısı karanlıktı,saatine baktığında gece yarısına yaklaştığını gördü. Kalkıp banyoya gidecekken,kapının kenarındaki masanın üzerine konmuş tepsiyi fark etti. Gidip üzerindeki örtüyü kaldırdığında,meyve tabağını ,ağzı kapalı sahanı ve sıcak kahveyi gördü. Sahanın kapağını kaldırdığındaysa,tavuklu sıcak lazanyanın kokusu onu kendine getirdi.

Kapının kolunu tutup çevirdi, eh tabi ki kilitliydi. Yumruklamaya başladı ,aynı zamanda bağırıyordu, "Kimse yok muuu , açın şu lanet kapıyı."

Beklediği gibi, yanıt gelmedi, tuvaleti kullandı , makyajını temizledi, elini yüzünü yıkadı. gidip kendisine koca bir fincan kahve doldurdu. Uyuduğu koltuğa oturdu. Yaktığı lambayı söndürdüğü için karanlıkta boğazın ışıltısını seyretmeye başladı.

Normal şartlarda olsa ,bu manzara onu çok mutlu ederdi.

Tekrar uyandığında, gün ışımak üzereydi,kalkıp ihtiyaçlarını giderdi. Kapının yanındaki masaya gitti termostaki kahve hala sıcaktı, bir fincan daha aldı,yine aynı yere oturdu.Dayım,annem,sizi çok özlüyorum.

*Elvan kızım,sakinliğini bozma, birisi sana yardım edecek ona güven*

*Dayı dayıcığım,seni çok özledim. Ama neden yüzünü göremiyorum !,sadece sesin var.*

*Ben cinayete kurban gittim kızım. Onun için yüzüm yok. Annen canına kıydığı için cezalı,  sana ulaşmasına izin yok.*

*Ama, ama, doktorlar kalp krizi demişlerdi. Bu nasıl olur?!*

*Para kızım ,her şeyin başı sonu para.*

*Peki sana bunu kim yaptı?*

*Bilmiyorum, ancak öğrenirsem yüzümü görebileceksin. Ruhum huzura kavuşacak. Şimdi senin sorunun var ,ben hep yanında olacağım bunu hissedeceksin.*

*Dayım babam şirketin yarısını sattı. Bunu biliyor musun?.Bu dünyada beni seven bir tek sen vardın şimdi yapayalnızım.*

Kapı yavaşça vuruldu,Elvan hiç ses çıkartmadı,gözlerini kapattı. Gün biraz daha ışımıştı.

"Elvan hanım...Elvan hanım."  Cevap alamayınca yanına gidip daha yüksek sesle seslendi.

"Sizi aşağıda kahvaltıya bekliyorlar.Eşlik etmem için beni görevlendirdiler.Şu anda uyumadığınızı  biliyorum. Lütfen zorluk çıkarmayın da,aşağıya kadar size eşlik edeyim."

"Ha ben zorluk çıkarıyorum yani. Kaçırın ,getirip bu odaya kapatın, zorluk çıkaran ben olayım."

"Lütfen ,sizi neden getirdiklerini , sizin kim olduğunuzu bilmiyorum.Ben sadece çalışanım."

Elvan, yerinden kalkıp adamın karşısına dikildiğinde ,onun ne kadar iri olduğunu fark etti.Aynı zamanda, adamın ne kadar kibar olduğunu, gözündeki samimiyeti de fark etti.Adamın gözleri daha önce görmediği bir mavilikteydi. Dayımın söylediği kurtarıcım bu olabilir mi diye düşündü!.

Kendide kısa sayılmazdı, bir altmış beş boyu vardı ama, adamın yanında gerçekten çok küçük duruyordu.İki metreye yakın boyu vardı ve boş zamanlarında vücut çalıştığı belliydi.Kendisinin gittiği spor salonunda onun gibi adamlar görmüşlüğü vardı ama ,onun kadar irisini görmemişti.

"Adınız ne sizin?"

"Alexis Jack Alvares. Siz de diğerleri gibi kısaca Aja diyebilirsiniz."

"Türk değilsin, onun için aksanlı konuşuyordun ama,yalan söylüyorsun".

"Neden yalan söyleyeyim?"

"Bu kadın ,yüzünü göremiyorum ve bu adam onunda yüzünü göremiyorum.Sanırım öldürülmüşler.Üzerlerinde kan var. Senin annen olduğunu ve bu işi bırakmanı ,kardeşine sahip çıkmanı istiyor. Diyor ki,  *Çok kan döküldü,huzura ermemiz için senin ve kız kardeşinin güvende olduğunuzu görmek istiyoruz*. Babam diyor ki, *Yaşananların hiç biri sizin ihmaliniz değilmiş.*

"Sen.. pardon siz !,onları gerçekten görüyor ve duyuyor musunuz?"

"Evet ben bir psişiğim. Sadece cinayete kurban gidenlerin yüzünü göremiyorum.Senin ailene ne oldu.?"

"Ben böyle saçmalıklara inanmam.Benim ailem Portekiz'de yaşıyor ve hiç kardeşim yok."

Yaman panik oldu!, kıza bakıp tavana baktı, sonra kıza ,tekrar tavana. Vazonun yanına gidip, çiçekleri kokluyor gibi yaptı.

Elvan önce bir anlam veremedi sonra adamın ona bir şeyler anlatmaya çalıştığını sanıp tavana baktı. Kamerayı gördü pek iyi gizlenmemişti. Sonra Yamanın yanına gidip çiçekleri kokluyormuş gibi yaparak, vazoya baktığında kayıt cihazını gördü.

"Tuh bu numara kızlar üzerinde işliyordu,anlaşılan erkekler ruhlara falan inanmıyor.Ne yapalım şansımı denedim."