Jimin się uczy... Polskiego!?

♥17♥

*[T/I] pov.*

Pomału zaczęłam otwierać oczy. Światło raziło w huj. Postanowiłam rozejrzeć się po pomieszczeniu. Hm... Nic nie pamiętam.

Znajdowałam się w białym pokoju z czerwonymi dodatkami. Na przeciwko łóżka był namalowany WIELKI CZERWONY +

Szpital. Jestem w szpitalu. Tylko czemu?! Co się stało?!

Nagle do sali wszedła pielęgniarka i jakiś młody chłopak.

Pielęgniarka: Czego Pan nie rozumie!? Ona się już nie obudzi!

Jimin: Obudzi! Wieżę w nią ♥

Pielęgniarka: Dobra nie będę owijać w bawełnę. Ona nie żyje więc BIERZ MNIE tu i teraz!

Jimin: C-co?!

Pielęgniarka: Dobrze słyszałeś...! Zrób to!

Ja: Przepraszam... Mogę się dowiedzieć gdzie jestem?

Pielęgniarka: Ugh... Obudziła się...

Jimin: [T/I] NIC CI NIE JEST!

Ja: Kto to [T/I]?

Jimin: [T/I]! To ty!

Ja: Ja?

Jimin: Tak!

Ja: [T/I] - powiedziałam do siebie szeptem - Mogę się dowiedzieć, gdzie do cholerny jasnej jestem?!

Jimin: Jesteś w Seulu

Ja: Seul?

~^~

Jimin: Stracilaś pamięć?

Ja: Ja Ni..! Eh... Nie... Ja... Nie wiem...

Jimin:  Jak to nie wiesz?! Ja... Ty... My... - zamilkł

Ja: Jak masz na imię? - zapytałam się chłopaka bo trochę się zdziwiłam jego reakcją

Jimin: Nie pamiętasz mnie?

Ja: A powinnam?

Jimin: Powinnaś...

I wyszedł. Trochę dziwny ten. Jak mu było? Komin? Jarek? Jin? Aaa Jimin!

~^~

Uhm... Głowa mnie już boli od tych rozmyśleń. Postanowiłam się zdrzemnąć.

_____
Jak myślicie co się stanie w następnym rozdziale? Piszcie... ♥

♥